Hoe kitesurfer Tim ontsnapte aan de dood op zee: ‘Ik lag 20 minuten bewusteloos in zee’
Tim Hehenhamp, geoefend kitesurfer, gaat ondanks de barre weersomstandigheden de zee op met zijn kite. Hij raakt echter verstrikt tussen een paar palen en het lukt hem niet om zich los te krijgen. Tim dreigt te verdrinken, maar dankzij omstanders en de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) kan Tim zijn verhaal in Carrie op Vrijdag navertellen.
Kitesurfen
Tim is samen met zijn vriend Steven ten Cate, beiden geoefende kitesurfers, en hun vriendinnen een weekendje weg naar Zeeland. Tim en Steven hebben zin om te surfen, dus zij pakken hun kitespullen in en gaan richting zee. “Grijs en grauw”, omschrijft Tim de weersomstandigheden van die beruchte dag in mei. Het duo komt aan bij het strand in Walcheren. Daar staan allemaal golfbrekers gepositioneerd. Dat zijn lange rijen van palen. “Het is niet de meest ideale plek om te surfen. Maar als we springen buiten de palen, moet het wel goedkomen”, denkt Tim dan.
Verstrikt
Tim rent het water in en pakt binnen de kortste keren een hoge golf. Hij maakt een mooie sprong, maar maakt niet de landing die hij wil. Een golf komt met volle kracht over zijn kite heen, die vervolgens omgekeerd in het water ligt. Op dat moment ziet Tim pas hoe dicht hij op de palen zit. Er staat ook een sterke stroming en volgens Tims inschatting zal zijn kite verstrikt raken tussen de palen en drijft hij er zelf voorbij. “Als mijn lijnen dan strak komen te staan, maak ik mijzelf los.”
Tim drijft verder en de lijnen staan inmiddels strak. Tot zijn heupen staat hij in het water, want Tim blijkt op een zandbank te staan. “Goed nieuws”, denkt Tim. Het noodlot slaat echter snel toe. “Een golf pakt me en spoelt mij als een soort wasmachine ondersteboven. Ik kom boven water, maar mijn kite hangt nog steeds verderop aan een paal. Dus bij elke golf, trekt die mij weer tegen de stroming in. Een heel hachelijke en heftige situatie.”
‘Dit is het’
Tim krijgt zichzelf niet op de normale manier los van de lijnen en de kite. Hij zoekt naar zijn mesje om zich los te snijden, maar het mesje kan hij nergens meer vinden. “Op dat moment besef ik: als ik niet van mijn kite af kom, ga ik het misschien niet redden.” Tussen alle golven door, vindt Tim even een momentje rust om na te denken. “Ik voel mij zo moe en zo koud. Ik geef mij over aan de eerstvolgende. Dit is het.”
‘Die doet het niet meer’
Inmiddels ligt Tim al een tijd op zee, dat ervaren kitesurfer Jeroen Heijboer – die de zee bij Walcheren als zijn broekzak kent – besluit richting Tim te varen om een kijkje te nemen. Hij ziet dat Tim met zijn hoofd boven water steekt en zijn mond en ogen open heeft. “Ik roep en zwaai, maar hij doet niks. Dat is niet goed. Hij doet het niet meer”, vertelt Jeroen. Met andere woorden: Jeroen vreest het ergste en denkt dat Tim niet meer leeft. Jeroen vaart dichterbij. Gelukkig heeft hij zijn mesje wel bij zich en na meerdere pogingen weet hij Tim los te snijden. Onder zijn arm, sleurt hij Tim mee naar de kust. Daar staat de KNRM al te wachten.
20 minuten reanimeren
Jacco van den Bosse, van het KNRM, vangt Tim samen met een paar collega’s op. “Shit, dat is niet goed. Ik heb hier geen zin in”, zijn de eerste woorden van Jacco als hij Tim ziet liggen op het strand. “Die is verdronken.”
Toch doet het KNRM er alles aan Tim te reanimeren. Ze zijn er zeker 20 minuten mee bezig. “De EHBO-instructeur begint met reanimeren en beademen en 2 anderen doen een hartmassage, maar we krijgen er geen lucht in”, herinnert Jacco zich. Tims longen zitten vol met water, zand en schelpen, waardoor zijn luchtwegen helemaal verstopt zitten. Jacco en zijn collega’s staan op het punt van opgeven, totdat Jacco opeens de borst van Tim op en neer ziet bewegen. “Dat is een teken dat er lucht in gaat.”
‘Ik leef nog’
Tim wordt met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht, waar hij op de IC 4 dagen in kunstmatige coma ligt. Dan wordt hij wakker. “Ik word wakker uit een soort hele diepe slaap, onder een plafond en een gekke lamp die ik niet ken”, omschrijft Tim. Het voelt vreemd voor Tim. “Ik zal wel dromen en straks thuis wakker worden”, denkt hij. Tim valt opnieuw in slaap en wordt later weer wakker. Wederom staart hij naar het voor hem vreemde plafond en gekke lamp. “En dan ineens komt de hele herinnering van de worsteling in zee boven.” Hij slaakt een zucht van opluchting. “Ik leef nog.” Tim mag van geluk spreken dat hij nog leeft en dat hij daar geen beschadiging aan over heeft gehouden. Hij ligt immers bijna een halfuur 30 minuten bewusteloos in zee. “Heel bijzonder.”
Deze uitzending terugkijken kan hier. Carrie op Vrijdag is elke vrijdag te zien om 19.00 uur op NPO 1.