Rogier de Haan: ‘Een ongelukkige val in de berm, is de gemeente aansprakelijk?’
Publicatiedatum: 27 februari 2025
Opa en oma kijken er zo naar uit om hun kleindochter te verwelkomen voor een gezellig weekend. Maar wat een feest had moeten zijn, eindigt in een pijnlijke valpartij en een geschil met de gemeente.
Een nare val
De kleindochter van het echtpaar Stam komt een weekend logeren. Ze verheugen zich er ontzettend op en zijn trots: de kleindochter studeert al, maar komt toch nog graag langs bij haar opa en oma. Ze halen haar op bij de bushalte. Door wegwerkzaamheden is deze tijdelijk verplaatst. De enige wandelroute naar de bushalte is een smalle weg, waar normaal vooral auto’s en trekkers rijden. De maximumsnelheid is 60 kilometer per uur.
Op de weg terug naar huis, met kleindochter in hun midden, rijdt een auto het drietal tegemoet. Ze doen allemaal een stapje opzij. Alleen mevrouw Stam komt met haar voet net naast de weg in de zachte berm terecht, precies op een plek waar auto’s eerder een diep bandenspoor in de berm hebben gereden, dat vol zit met regenwater. Het spoor is een stuk dieper dan met het blote oog te zien is. Het gevolg is dat mevrouw Stam zich verstapt en voorover op haar gezicht valt. Daarbij verliest ze een paar tanden.
Schadeclaim indienen bij de gemeente
Zo verloopt het weekend met kleindochter anders dan gehoopt, met mevrouw Stam in de lappenmand. Een tijdje later, als mevrouw Stam op de tandartsstoel ligt om haar kapotte gebit te herstellen, oppert de tandarts dat ze de gemeente misschien aansprakelijk moet stellen. Het gebitsherstel is namelijk kostbaar: zo’n 2.000 euro.
Mevrouw Stam meldt zich daarop bij de gemeente. Die vult de gaten in de berm alsnog op, maar de claim wordt doorgestuurd naar de verzekeraar. Pas een halfjaar later volgt het antwoord en dat is teleurstellend: mevrouw Stam had volgens de verzekeraar niet in de berm moeten stappen, want die is daar namelijk niet voor bedoeld. Bovendien hoeft een zachte berm niet egaal te zijn, dat had mevrouw Stam kunnen weten. Eigen schuld dus, de gemeente is niet aansprakelijk.
Wie is er verantwoordelijk?
Mevrouw Stam is verbolgen over de koude behandeling en meldt zich bij ons spreekuur. Wie heeft er gelijk? De weg ligt op gemeentegrond, en de gemeente is daardoor als wegbeheerder verantwoordelijk voor een goede staat van die weg. De berm is geen onderdeel van de weg, en het klopt dat die niet egaal hoeft te zijn. Tot zover heeft de verzekeraar gelijk. Maar: een berm is juist bij uitstek bedoeld als uitwijkmogelijkheid, vooral op een smalle weg waar auto’s vrij hard langs voetgangers kunnen rijden. En juridisch gezien het belangrijkste: het probleem zat niet in de berm, maar in de weg zelf. De steile, diepe rand van de weg, die verdwijnt in een ondoorzichtige waterplas, maakt de weg namelijk gebrekkig. En daarvoor is de gemeente aansprakelijk. De gemeente wist bovendien dat dit probleem vaker voorkwam, maar ondernam er weinig tegen. Zelfs niet toen er vanwege de tijdelijke bushalte veel meer voetgangers konden worden verwacht. Er werden bijvoorbeeld geen waarschuwingsborden geplaatst.
Na het delen van onze bevindingen wil de gemeente alsnog thuis in gesprek met mevrouw Stam. We nemen aan dat de gemeente niet met lege handen komt. Wij sturen ter ondersteuning in ieder geval een vrijwilliger mee.
Rogier de Haan heeft in 2013 samen met Jeanine Janssen MAX Ombudsman opgericht. MAX Ombudsman maakt veel voorkomende klachten en georganiseerd onrecht zichtbaar. Hierover gaan de columns van Rogier de Haan. Lees hier al zijn columns.
(Foto ter illustratie: Shutterstock)
