Kunnen wij onze kleinzoon redden?

‘Mag Bas een tijdje bij jullie logeren?’, klinkt het bijna desperaat aan de andere kant van de lijn. Zó kent ze haar dochter Laura helemaal niet. Toen de ouders van Bas in het weekend onverwacht thuiskwamen, troffen ze hun 16-jarige zoon aan te midden van een uit de hand gelopen feestje. ‘Het huis stond bol van de hasjdampen…’, schetst Laura. Tussen de lege pizzadozen slingerden overal drankflessen rond. Daarop heeft de vader van Bas iedereen het huis uitgegooid – inclusief hun eigen zoon.

De vader van Bas is een succesvol ondernemer in het familiebedrijf. Met zijn vrouw runnen ze een aantal grote opdrachten waarvoor ze de hele wereld afreizen. De grootouders kijken met enige verwondering naar het mondaine leven dat hun dochter en schoonzoon leiden. Terwijl grootvader, een oud dominee, gespreksgroepen leidt en grootmoeder groente kweekt in de achtertuin en geld en kleding inzamelt voor daklozen, shopt haar dochter in Milaan en zit de schoonzoon een vergadering voor in het zakencentrum van Londen. Als reactie op haar strenge, sobere opvoeding heeft Laura zich voorgenomen om haar zoon en enig kind alle ruimte te geven. Ze neemt haar ouders zelden meer in vertrouwen. Ze overlegt nauwelijks met hen over haar zoon, terwijl hij vanaf zijn geboorte toch veel tijd en de zomervakanties bij zijn grootouders heeft doorgebracht. Bas is dol op hen. Als peuter genoot hij van de rust, de structuur en de huiselijkheid die zijn grootouders hem boden. Hij wilde liever bij hen zijn dan in het zeilkamp dat de ouders voor ogen hadden.

Bas is weliswaar grenzeloos opgevoed, maar heeft met het feestje dus tóch een grens overschreden. Als reactie hierop trekken de teleurgestelde ouders nu een extreme lijn en mag hun zoon voorlopig niet thuiskomen. ‘Wat kunnen wij doen?’, vraagt de grootvader zich af. ‘Eerst verpesten ze onze kleinzoon en als het te laat is, mogen wij het oplossen’. ‘Wat voor zin heeft al dat vrijwilligerswerk’, ketst oma terug, ‘als je je eigen kleinzoon in de kou laat staan? Als jij Bas afwijst, wijs ik jóu af. Dan los ik het zelf wel op, zonder jouw hulp. Ik kom pas terug als je je bedacht hebt’, dreigt ze, terwijl ze demonstratief door de tuinpoort verdwijnt.

‘Je bent welkom, Bas’, sms’t grootmoeder haar kleinzoon nadat haar man heeft laten weten dat hij zijn reactie betreurt. ‘We komen er samen wel uit’, verzekert deze haar. Het is het beste wat we voor onze kleinzoon en dochter kunnen doen. Laura vraagt ons tenslotte zelden om hulp! Bas sms’t direct: ‘Ik kom eraan, liefs voor opa’.

In deze crisissituatie zijn de grootouders de vertrouwensbron die veiligheid en continuïteit biedt aan hun kleinkind. Ook in veel andere noodsituaties geldt dat grootouders voor kleinkinderen van grote waarde zijn. Voor de ouders van Bas is deze situatie een gelegenheid om weer nader tot hùn ouders te komen, hun weer te waarderen en om zich met hen te verzoenen. Voor de kleinkinderen is het belangrijk dat de grootouders, het liefst van beide families, het vertrouwen in hen niet opgeven.