Klein geluk

Februari is altijd een beetje duffe maand. Gelukkig duurt hij daarom maar kort. Kleurrijke bollen in huis halen helpt me door deze saaie maand heen te komen. De tulpen en narcissen knip ik vaak kort af en dan zet ik ze in lage bakjes op de eettafel. Dat geeft een groots effect! Ook bakjes met bollen op de tuin- of terrastafel geven zo meteen sfeer.

In huis ga ik weer een feestje vieren. Onze verjaardagen liggen al decennia lang vlak bij elkaar. Dus komen eind van deze maand alle kinderen, kleinkinderen, broers en zussen, zwagers en schoonzusjes meestal wel langs voor een drankje en een hapje. Dat is goed voor de familieband. De kleintjes vinden het heerlijk om met hun neefjes en nichtjes te spelen, liefst in het hele huis. En op oma’s atelier mogen ze altijd schilderen, krijten, tekenen, kleuren en plakken. Of misschien wel kettingen van rozijnen en pinda’s maken voor de vogels buiten in de tuin.

De bollen steken hun koppetjes al een paar weken boven de grond. Door zonneschijn moeten ze alleen nog wat sterker worden om verder de grond uit te kunnen kruipen. Dus is al het werk in de tuin in oktober niet voor niks geweest. Ook de winterviolen staan er in hun bakken goed bij. Zo is het wel gezellig binnen komen in Huize Brinkman. Ik verheug me er nu al op en zet de deur in gedachten alvast op een kier.

Maar, eerlijk is eerlijk, het meest spannende van deze maand is toch de geboorte van het eerste kindje van onze jongste dochter en haar man. Voor ons wordt het nummer 10 in een rij van meestal geluk. Dit wordt wel een speciaal gevalletje na de eerdere ernstige ziekte van haar moeder. We weten uit ervaring dat zo veel geluk niet vanzelfsprekend is en daarom zitten we toch weer met dubbele gevoelens het nieuwe leven af te wachten. Hopelijk wordt februari dan uiteindelijk toch nog een voorjaarsFEESTmaand.