Foto’s van vroeger

De journalist vroeg of ik nog wat foto’s had van vroeger, liefst ook een baby- of kleuterfoto. Nou zijn dat de gemakkelijkste, want daar staan er 2 van op de plank in de slaapkamer van me, uit de nalatenschap van m’n ouders. Ik heb ze daar ooit neergezet en daar staan ze al jaren, ik kom er niet aan, maar vandaag ben ik op zoek gegaan naar andere. Onbegonnen werk.

Mijn leuke huis in Eemdijk

Om me heen staan nu 3 grote plastic dozen. Ik ben al 2 uur bezig en pas bij de eerste bak. Alles ligt door elkaar. Foto’s van de kinderen van vroeger, van m’n collega’s en mijn vrienden allemaal in de tuin van mijn leuke huis in Eemdijk waar ik bijna 30 jaar heb gewoond, iedereen aan de grote picknicktafel onder de perenboom. Mijn collega’s kwamen steevast eten aan het einde van een tv-seizoen, maar omdat mijn huis aan een waai (klein meertje) stond en het water heel schoon was (het was diep en er was een soort bron) kon er zomers gezwommen worden en ’s winters geschaatst. (Ja dat kon vroeger.)

De eerste Veronica-periode

Vrienden hadden vanwege hun zoons prachtige noren in allerlei maten van klein naar groot, dus had ik een grote mand met ongelooflijk veel schaatsen in de schuur staan en datzelfde gold voor badpakken. (Nou waren die van mij in de minderheid, omdat niemand mijn maat had natuurlijk). En dan al die zwart/wit-foto’s uit de eerste Veronica-periode. Daar moet ik dan zo om lachen. Steevast dezelfde foto’s van mij achter de microfoon al dan niet tegenover een technicus. Dat zijn leuke foto’s, maar het leukste vind ik nog mijn verschillende haardrachten. Niet alleen het model, bob, France Gall-imitatie met de scheiding in het midden, blond (als Nancy Sinatra) donker met pony (hè jakkes net Mireille Mathieu, heb ik ooit zo rondgelopen?) en ik eindig begin jaren 70 weer blond en dan was m’n haar langer, want ik was een hippie.

Eerste fanfoto

Ik heb nu stapeltjes gemaakt, omdat ik er een paar wil scannen voor op Facebook. Ik bekijk verontrust de andere 2 grote plastic dozen. Ja hoor daar liggen alle foto’s in uit de tv-periode en daar zíjn wat foto’s van gemaakt. Steevast was daar altijd de NOS-fotograaf, dus van elke uitzending heb ik zeker 10 foto’s als het er niet meer zijn. Lieve mensen ik kom hier nooit doorheen, dat kost me weer een dag. Ik vis m’n eerste fanfoto eruit en prik hem op het fotoprikbord in de keuken. Ik blijf hem leuk vinden.