Cisca Dresselhuys: ‘Onschuldige AOW-fraudeur’

Onbedoeld en volkomen onschuldig was ik onlangs bijna een fraudeur geworden. Opeens kreeg ik namelijk een brief van de Sociale Verzekeringsbank (SVB), dat ik per maand zo’n 500 euro méér AOW zou krijgen. Voordat ik verheugd naar de boekhandel of de bloemist liep om dat bedrag daar eens fijn te gaan besteden, keek ik nog even goed naar de brief. Want zomaar 500 euro erbij en dan ook nog de mededeling, dat ik met terugwerkende kracht nog eens 500 euro extra zou ontvangen? Daar zet een achterdochtige Nederlander toch zijn vraagtekens bij. Mijn partner kreeg eenzelfde vreugdevolle brief, zodat wij er die maand met z’n tweeën in één keer 2000 euro op vooruit zouden gaan.

Mijn eigen toeslagenaffaire

Wij kregen deze toeslag omdat we ‘alleenstaand’ waren geworden. Die hebben recht op een hogere AOW-uitkering dan gehuwden of samenwonenden. Maar we waren niet gescheiden (onmogelijk, want we zijn nooit getrouwd ), ook had mijn partner me na vijftig jaar niet opeens verlaten, dus wat bracht de SVB op de gedachte, dat wij meer AOW moesten krijgen?

De oplossing lag voor de hand, na 40 jaar had mijn man (want zo noem ik hem na al die jaren toch maar voor het gemak ) eindelijk geregeld, dat zijn adres conform de waarheid is en dat is dan ons huisnummer met een B erbij. Ik woon officieel op A. Eindelijk keurig geregeld, zoals dat al vele jaren eerder had moeten gebeuren.

Als er bij de SVB nog échte mensen naar zijn adreswijziging hadden gekeken, was er vast wel iemand zo slim geweest om te denken, hoezo, opeens van A naar B? Dat gaan wij eens nader onderzoeken. Maar nee, er komt daar geen mens meer aan te pas, de computers constateren een verandering en beslissen automatisch: er is daar iemand verhuisd en alleenstaand geworden, dus hup, met die hogere AOW.

Een gewaarschuwd mens…

Maar wij zijn inmiddels gewaarschuwde mensen. Na de toeslagenaffaire, waarbij onschuldige mensen als fraudeurs werden gezien, die enorme bedragen moesten terugbetalen, letten we extra op als ons een onverwacht voordeeltje in de schoot lijkt te vallen. Dat wij samenwonen, maar toch verschillende adressen hebben, is een erfenis van de woningnood in de jaren 50, toen ons grote huis in aparte woonlagen is gesplitst. Maar wij hebben het ooit als één geheel gekocht, zij het met allebei een eigen hypotheek, dankzij mijn strenge, emancipatoire gedachtegoed.

Gezamenlijke elektriciteitsmeter bepaalt de hoogte van de AOW

De mevrouw bij de SVB, die wij belden, kon hier allemaal geen chocola van maken. Ze ging het opnemen met een Hogere Macht. Toen bleef het een hele tijd stil. Inmiddels stond het extra geld al op onze bankrekeningen. Uiteindelijk kwamen er formulieren, die we naar waarheid moesten invullen. Een van de vragen ging erover of we een gezamenlijke elektriciteitsmeter hadden. Dat is het geval. Ik denk, dat die de doorslag geeft, je kunt klaarblijkelijk niet alleenstaand zijn zonder een eigen elektriciteitsmeter.

Dus ga ik mijn extraatje niet verpatsen bij ZARA of Douglas, want dat geld moet vast en zeker teruggestort worden. Zo vormt een nette opvoeding een lelijke hindernis op weg naar snelle rijkdom.

Cisca Dresselhuys begint haar journalistieke carrière bij het dagblad Trouw. Van 1981 tot 2008, als zij met pensioen gaat, is Cisca hoofdredacteur van het maandblad Opzij. Ze ontvangt diverse onderscheidingen waaronder de Mercur d’Or/LOF Prijs voor haar verdienste voor het tijdschriftenvak. Ook schrijft Cisca verschillende boeken waaronder Drukker dan ooit Werken na je 65ste. Want van stilzitten na haar pensioen is geen spraken. Samen met Jan Slagter is zij te horen in de podcast De Geboden van Slagter en Dresselhuys en ze schrijft columns hier op MAX Vandaag. 

(Foto: ANP)