Deelnemers B&B vol Liefde 2024; mannen kunnen niet luisteren

Cisca Dresselhuys: ‘Mannen kunnen niet luisteren (en ze vragen niets)’

‘Een vlotte babbel’, dat wensen alle deelnemers aan het Vlaamse tv-programma First Dates. Zowel mannen als vrouwen vinden dat een van de belangrijkste voorwaarden voor een geslaagde date.

Vrouwen zijn de aanjagers van de gesprekken

Dat er ongemakkelijke stiltes vallen tijdens het romantische tv-etentje, dat tot een relatie zou moeten leiden, is dé grote angst van vooral de vrouwelijke deelnemers. Zij zijn dan ook vrijwel altijd de aanjagers van de gesprekken. First Dates is nog altijd een groot succes. Het van oorsprong Engelse datingprogramma (2013) wordt inmiddels in meer dan 20 landen uitgezonden, van Argentinië en Brazilië tot Polen, Oostenrijk, Israël en België. Zelf kijk ik al jaren naar de Vlaamse versie, die ik beter vind dan de Nederlandse. Het is met meer aandacht gemaakt en bovendien zijn Vlamingen echt een stuk aardiger dan de vaak horkerige Nederlanders. Maar ook bij de Belg zie ik altijd pratende mannen en luisterende vrouwen.

B&B vol Liefde: mannen vertellen, vrouwen luisteren

Hetzelfde beeld is te zien in het zeer populaire datingprogramma B&B vol Liefde, dat op het moment nog loopt op RTL4. Ook daar: alle mannen vertellen, de vrouwen luisteren, tot ze erbij neervallen. Zoals bekend krijgen alleenstaande Bed en Breakfast- eigenaren in het buitenland in dit programma mogelijke (liefdes)partners op bezoek. En dan zie je daar zeer ondernemende vrouwen, van midden 50 tot 70, die al jaren een bedrijf runnen in Griekenland, Frankrijk of Zuid-Afrika, mannen op bezoek krijgen, die het vooral over zichzelf hebben.

Waarom vragen mannen nooit iets?

Je zou zeggen, die vrouwen hebben een interessant leven, waarover van alles te vertellen is. Maar niks ervan, ze zitten vooral te luisteren naar hun mannelijke bezoekers, die ellenlang zitten te kwekken over hun hobby’s, als vissen, reizen, dansen, tinnen soldaatjes verzamelen en bootje varen. Je zou erbij in slaap vallen. Nooit krijgen die vrouwen een vraag terug. Bijvoorbeeld: hoe kom jij nu terecht in Zuid-Afrika tussen de leeuwen of aan de Griekse kust?  De Griekse B&B-eigenaresse Iris kon het zelfs nog opbrengen om een van haar gasten, buschauffeur Karel, te vragen naar de routes, die hij rijdt door zijn Amsterdamse wijken. En hij maar praten. Doodsaai. De algemene klacht van de vrouwen is dan ook: waarom vragen die mannen mij nooit iets? Duidelijk dat het dus nooit iets wordt op romantisch vlak.

Er is in de tijd niet veel veranderd…

Schrijfster Renate Dorrestein schreef zo’n 40 jaar geleden al eens een column over dit verschijnsel. ‘Nee maar, wat interessant’, moedig ik heren aan, die me op een feestje toevertrouwen dat ze suikerzakjes sparen. Als we de suikerzakjes grondig uitgefileerd hebben, valt er een stilte. Handiger zou zijn als hij op zijn beurt eens iets aan mij zou vragen, maar om de een of andere reden komen mannen nooit zo gauw op die gedachte. De stilte gaat nu wel erg lang duren. Ik zeg uiteindelijk “Aparte das draag je, zeg, daar zit vast een verhaal achter”. Tjee, door het oog van de naald gekropen, meteen zit er weer schot in de zaak. Bekaf ben ik na zulke avonden’. We zijn nu 40 jaar en een emancipatiegolf later en er is nog niets veranderd.

Cisca Dresselhuys: Cisca Dresselhuys begint haar journalistieke carrière bij het dagblad Trouw. Van 1981 tot 2008, als zij met pensioen gaat, is Cisca hoofdredacteur van het maandblad Opzij. Ze ontvangt diverse onderscheidingen waaronder de Mercur d’Or/LOF Prijs voor haar verdienste voor het tijdschriftenvak. Ook schrijft Cisca verschillende boeken, waaronder Drukker dan ooit Werken na je 65ste. Want van stilzitten na haar pensioen is geen spraken. Samen met Jan Slagter is zij te horen in de podcast De Geboden van Slagter en Dresselhuys en ze schrijft columns hier op MAX Vandaag

(Foto: © RTL Nederland)

Geef een reactie

Reacties (3)

    maxwout says:

    Goh Ciska, zijn vrouwen en mannen zeker toch verschillend🤔

    Heer Bommel says:

    Tja, en dan hoor ik in Duitsland vaak zeggen:
    „Ein Mann, ein Wort; eine Frau, ein Wörterbuch“.
    Daar klopt dus niks van.

    stropdas says:

    Je doet nogal wat aannames Cisca. Dat er geen (te) lange stiltes mogen vallen. Misschien hebben mannen daar helemaal niet zo’n moeite mee. Of zitten ze even op adem te komen na het vragenvuur dat op ze af komt. “Vraagt ze nou echt iets over mijn stropdas? Nou, ja, zou onbeleefd zijn om geen antwoord te geven. Of zal ik beginnen over die tatoeage op haar bovenarm. “Henk forever” Niet doen maar. Kan pijnlijk zijn. Telkens als ik iets van haar wil weten heeft ze alweer een vraag gesteld. Kunnen we niet even gewoon elkaar in de ogen kijken? Dan kan ik iets zeggen over haar mooie ogen.” Vrouwen vragen inderdaad veel. Dingen die vrouwen blijkbaar willen weten, maar waarbij een man soms denkt: “Waar gaat dit over?”