Maxime op reis: Ardèche

Onder de noemer ‘Maxime op reis’ leest u regelmatig verhalen over de eigen reiservaringen van de redactie van MAX Vandaag. Deze keer verkennen we de Zuid-Franse Ardèche, die met rotsachtige landschappen, de befaamde Pont d’Arc en de kronkelige rivier de Ardèche populair is onder Nederlandse toeristen.

Vallon Pont d’Arc

Wie naar de Ardèche afreist gaat een afwisselende vakantie tegemoet. Er is van alles mogelijk in dit Franse departement. Tussen de bergachtige landschappen vinden we schattige, authentieke dorpjes. We starten onze reis in het stadje Vallon Pont d’Arc. Dit is een perfecte uitvalsbasis om het zuidelijke en, naar onze mening, mooiste deel van de Ardèche te ontdekken. Vallon Pont d’Arc dankt haar naam aan het feit dat de Pont d’Arc, een door erosie ontstaande boogbrug, op enkele kilometers afstand ligt. Maar Vallon Pont d’Arc is meer dan dat. Dit stadje wordt in de zomer overspoeld door (Nederlandse) toeristen die verblijven op één van de vele campings die aan de oevers van de rivier de Ardèche liggen.

Een authentiek straatje in Vallon Pont d’Arc.

In polonaise over de avondmarkt

Dat het in het hoogseizoen echt druk is, merken we als we ons op dinsdagavond naar de avondmarkt begeven. In polonaise lopen wij, samen met hordes andere toeristen door de smalle straatjes. Naast de standaard pluralia zijn op de markt ook veel streekproducten zoals, Chatus wijn, geglaceerde kastanjes en eekhoorntjesbrood te koop. Verder is op elke straathoek authentieke nougat te koop. Deze zoete lekkernij is oorspronkelijk afkomstig uit nougat-stad Montelimar (die eigenlijk net niet in de Ardèche ligt, maar op de grens van departement Drôme).

Na een ijsje bij een authentieke ijssalon keren we terug naar onze camping. Het is inmiddels donker geworden en in het pikkedonker moeten wij de weg terugvinden. Er is nauwelijks straatverlichting en dat heeft er alles mee te maken dat men de natuur zoveel mogelijk haar gang wil laten gaan in de Ardèche. Zo zijn er bijvoorbeeld niet veel (tol)snelwegen en rijden er geen treinen door de Ardèche.

De ‘marché nocturne’ in Vallon Pont d’Arc.

Geglaceerde kastanjes zijn te koop op zo goed als alle marktjes in de Ardèche.

Zwemmen in de Ardèche rivier

In de zomermaanden kan het soms wel 40 graden celsius worden in dit deel van Frankrijk. Dit warme weer is ideaal om de rivier, waar dit hele gebied naar is vernoemd, te gaan verkennen. We zijn wederom niet de enigen met dit plan, want op de rivier is een file van kano’s in alle kleuren van de regenboog ontstaan. Daar tussenin staan mensen met schepnetjes te vissen, drijven kinderen op luchtbedden voorbij en laten durfallen zich meevoeren door de sterke stroming van de rivier. Onze camping heeft een privéstrandje, maar zelfs hier is het best druk. Op de bekende openbare stranden langs de Ardèche is het nog drukker, dus we besluiten de rust op te zoeken. We verlaten Vallon Pont d’Arc en rijden langs de rivier tot we geen kanoverhuurbedrijf meer tegenkomen. Hier zijn de oevers van de rivier misschien nog wel mooier, maar vooral een stuk rustiger. De Ardèche is een lange rivier, dus er valt wat te kiezen. Wij kiezen een plek uit waar het water diep genoeg is om te zwemmen en waar de oever schoon is. Het enige nadeel is dat het strand op de minder toeristische plekjes vaak uit kiezels bestaat.

Een relatief rustig strandje aan de rivier.

Kanoën in Les Ollières-sur-Eyrieux

Nadat we de hele dag kano’s voorbij hebben zien komen, is het tijd dat we zelf ook in een kano stappen. In Vallon Pont d’Arc zijn heel erg veel kanoverhuurbedrijven, maar wij besluiten wederom de rust op te zoeken en gaan kanoën in het noordelijker gelegen Les Ollières-sur-Eyrieux. We kanoën dan wel niet op de Ardèche, maar de rustige Eyrieux rivier is minstens net zo mooi. We kunnen kiezen uit verschillende kanoroutes en er is voor ieder wat wils. Zo zijn er dagtochten van tientallen kilometers die langs stroomversnellingen en heuse waterglijbanen komen, maar er zijn ook minder wilde routes. Wij kiezen voor het laatste. Deze route is 7 kilometer lang en dat klinkt in eerste instantie als een eitje. Eenmaal in de kano blijkt dat we toch nog een redelijke kluif hebben aan deze korte route. De route bestaat namelijk uit veel ondiepe stukken, waar we met de kano maar lastig doorheen komen. Ook komen we op onze route 2 zogenaamde waterglijbanen tegen. Hierdoor wordt het water afgevoerd naar een lager gelegen deel van de rivier, en wij moeten hier dus met de kano vanaf glijden! Na ongeveer 2 uurtjes komen we zonder kleerscheuren aan op de eindbestemming. Daar staat de bus die ons terugbrengt naar het startpunt al op ons te wachten.

Via deze spannende ‘glijbaan’ glijden we de rivier in.

Een regenboog aan kano’s, dit is nog rustig.

De beroemde Pont d’Arc

Omdat wij er niet voor hebben gekozen om te gaan kanoën op de Ardèche rivier, hebben we de Pont d’Arc nog niet gezien. Hoog tijd om daar verandering in te brengen. Een gratis shuttlebus brengt ons vanuit Vallon Pont d’Arc naar de beroemde boog. We zien al snel dat de bus een goede keus is geweest, want het hele parkeerterrein staat vol met, voornamelijk Nederlandse, auto’s. En datzelfde geldt voor het grote strand dat vlak naast de Pont d’Arc ligt. We besluiten een stuk door te lopen en wat blijkt, aan de andere kant van de natuurlijke brug is ook een strand en dat is een stuk rustiger! Later op de dag wordt het ook op dit strand wat drukker, maar dat mag de pret niet drukken. We kunnen heerlijk zwemmen met een prachtig uitzicht, want we bevinden ons midden in de Gorges de l ‘Ardèche. We zien zelfs bergbeklimmers over de Pont d’Arc lopen.

De befaamde Pont d’Arc.

Wandelen over oude spoorbanen

Een wandeling over de Pont d’Arc vinden wij wat heftig, en het is vanwege de hoogte ook geen gangbare wandelroute. Gelukkig zijn er genoeg andere wandelroutes beschikbaar in het ruige berglandschap. Na onze kanotocht op de Eyrieux, kiezen we nu voor een wandeltocht door de vallei van de Eyrieux. In de Ardèche rijden tegenwoordig dus geen treinen meer, maar er zijn nog wel oude spoorbanen. 1 daarvan is omgetoverd tot wandel- en fietspad. Deze route loopt voor een groot deel langs de rivier en de uitzichten zijn dan ook prachtig. Verder komen we onderweg oude spoorbruggen tegen en wandelen we zelfs een paar keer langs een oude treinhalte. Een groot pluspunt van deze wandelroute is dat hij grotendeels plat is. Dat komt niet veel voor in de bergachtige Ardèche en dit maakt de Dolce Via, de naam van deze route, ook erg geschikt voor fietsers.

De Dolce Via.

Bijzondere rotsen in Bois de Paiolive

We zijn nog niet uitgewandeld, want naast de Pont d’Arc, zijn er in de Ardèche nog meer rotsformaties die door erosie erg bijzonder gevormd zijn. In het Bois de Paiolive, wat sprookjesbos betekent, vinden we bijvoorbeeld rotsen die doen denken aan een olifant, een leeuw, een aap en zelfs Cleopatra. Er lopen verschillende routes door dit natuurpark en ze staan allemaal duidelijk aangegeven met gekleurde bordjes of strepen op de rotsen. Wij kiezen voor de wandeling van 7,5 kilometer. Naast de bijzondere rotsen wordt onze wandeltocht over de steile paden beloond met een prachtig uitzicht over rivier de Chassezac. Ook als u geen zin heeft in een wandeling kunt u enkele bijzondere rotsen bewonderen. Zo is de bekende rots l’Ours et le Lion (de beer en de leeuw) met de auto te bereiken.

Bijzondere rotsformaties in Bois de Paiolive.

De grotwoningen van Montbrun

Onze vakantie in de Ardèche zit er bijna op, maar we kunnen eigenlijk niet terug naar Nederland zonder de grotten, waar deze regio om bekend staat, te bezoeken. Aan zo’n bezoek hangt echter wel een prijskaartje. Wij kiezen in dit geval voor een gratis alternatief en bezoeken de grotwoningen van Montbrun. Uit de bergen zijn 30 woningen en een kapel gehakt. Het is erg indrukwekkend om te zien dat sommige woningen zelfs meerdere verdiepingen hebben. Goed om te weten is dat de grotwoningen alleen via relatief steile wandelpaden te bereiken zijn. Maar mocht u in de gelegenheid zijn, dan is het de klim zeker waard.

De grotwoningen van Montbrun.

Met de nodige spierpijn van de klim van gisteren, stappen wij in de auto, terug naar Nederland. Voor ons zit het erop in de Ardèche, maar voor veel vakantiegangers nog niet. Op onze weg terug zien we nog veel Nederlandse caravans, vouwwagens en campers richting deze Franse streek trekken. Maar ondanks dat de Ardèche in de zomermaanden overspoeld wordt met toeristen, hebben wij toch nog wat plekjes kunnen ontdekken die enigszins rustig zijn.

Bent u al eens in de Ardèche geweest?