Bedwantsen: zo neemt u deze ongewilde souvenirs niet mee naar huis
Publicatiedatum: 14 augustus 2019
Een souvenir meenemen van vakantie is natuurlijk leuk, maar niet als het souvenir een familie bedwantsen is. Deze beestjes veroorzaken veel jeuk en zijn bovendien uitzonderlijk moeilijk te verwijderen. Gelukkig zijn er tips die de kans dat u bedwantsen mee naar huis neemt tot een minimum beperken.
Bedwantsen, wat zijn dat eigenlijk?
Op MAX Vandaag hebben wij al verschillende keren geschreven over bedwantsen. Bedwantsen zijn kleine diertjes die zich ophouden in matrassen, bedden en tussen de plinten van de slaapkamer. Ze zijn ongeveer zo groot als een appelpit en bruin van kleur. Bedwantsen bijten ’s nachts en veroorzaken hierbij rode, jeukende bultjes. Het patroon van de bultjes is opvallend, want ze bijten meestal 3 keer naast elkaar. Vooral de buik, benen en armen zijn favoriet terrein. Bedwantsen verplaatsen zich meestal naar andere bedden via bagage of kleding, waardoor zij vaak voorkomen in bedden op vakantie-accommodaties.
Souvenir dat u echt niet mee naar huis wilt nemen
Omdat bedwantsen zich vooral ophouden op plekken waar de mens vakantie viert, is het belangrijk om hier extra voorzorgsmaatregelen te nemen. Bedwantsen wilt u immers echt niet mee naar huis nemen. Zij planten zich razendsnel voort, waardoor u snel tientallen exemplaren in uw slaapkamer hebt zitten. Er moet in bijna alle gevallen een speciaal bedrijf worden ingezet om de wantsen te verwijderen. Een nieuw matras kopen is ook een optie.
Beperk de kans op bedwantsen
Gaat u binnenkort op vakantie? Dan kunt u met de volgende tips van de GGD de kans op dit ongewenste souvenir zo klein mogelijk houden.Z
- Controleer voordat u uw bagage uitpakt en in bed stapt of er bedwantsen in de kamer zitten. Dit is niet altijd eenvoudig, zeker niet overdag (dan verstoppen ze zich vaak), maar er zijn wel aanwijzingen. Zo kunt u het matras controleren op bruine strepen aan de zijkant. Als er bruine strepen zichtbaar zijn, zitten er vermoedelijk bedwantsen in het bed. Meld dit bij de accommodatie en ga vooral niet op het bed slapen.
- Ziet u geen bruine strepen? Dan is het alsnog verstandig om het zekere voor het onzekere te nemen. U kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om het bed iets van de muur te zetten. Dat maakt het voor bedwansten die zich achter de plinten verstoppen moeilijker om het bed te bereiken als u gaat slapen. Ook kunt u uw bagage het best afgelopen op een kofferrek leggen. Zet dit kofferrek ook iets van de muur af. Een koffer open en bloot op de grond laten liggen is geen goed idee. Eventuele bedwantsen hebben dan vrij spel.
- Weer thuis? Pak uw tas of koffer dan niet binnen uit. Laat deze buiten staan en pak daar alles uit. Doe uw spullen vervolgens in vuilniszakken. Breng de vuilniszakken waar kleding inzit naar de wasmachine en doe de kleding hier meteen in. Was alles vervolgens op minstens 60 graden en droog en strijk de de kleding vervolgens zo heet mogelijk.
- Schrob alle naden van uw koffer zorgvuldig met water van minimaal 60 graden. Doe dit wel buiten. Tassen van stof kunt u samen met de kleding wassen op 60 graden.
(Bron: archief, RIVM, GGD)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Er worden tijdens vakanties steeds meer ongedierte, ziekte kiemen, en wat nog meer geexporteert naar onze woonhuizen.De vakantieaccommodaties laten steeds meer te wensen over op hygiënisch gebied.Maar dit gebeurt ook in Nederlandse hotels,bungaloparken etc.
Er wordt steeds meer gespaard op personeel om de boel schoon te houden,inspecties worden niet meer grondig uitgevoerd.Er moeten TV programma’s worden gemaakt om dergelijke wantoestanden in de openbaarheid te brengen.
Wie ooit in een vlooienplaag te recht kwam, weet wat voor impact dit op je privé leven heeft .
Maar waar ontbreekt het in dergelijke gevallen nou werkelijk aan? Er wordt gewoon maar wat aan gerotzooit, men neemt het allemaal niet meer zo nauw met de hygiene, gebrek aan desipline en verantwoording voor zich zelf tegenover de ander, het is scheer en inslag overal, waardan ook.
Voor respectloze/ slordige ondernemers geldt hoofdzakelijk de profijtzucht/geldgewin staat voorop. Hoofdthema is: snel rijk worden,en schijt aan de rest,bij klachten oneigenlijke argumenten gebruiken om hun eigen wanorde te maskeren,…Ba!! Dergelijke mentaliteit zet zich vandaag de dag in allerlei bedrijfsectoren door.
Uitspraken als “eer voor de zaak, respect waardering voor de klant” het lijkt wel van een andere planeet te komen.
Alles moet nog vlugger dan vlug, ieder voor zich, de individualisering heeft ook deze zaken met zich meegebracht.
Het is hoognodig tijd voor een grondige mentaliteitsverandering, waarbij ieder z’n eigen politieagent/rechter/ toezichthouder wordt.
Vroeger zag GOD alles- je was gewaarschuwd- nu hangen de straatbeelden/winkels/etc vol met camera’s.Zijn we dan werkelijk zoveel betere mensen geworden?Hoever moet h’t nog komen om de wilt groei aan zelfzucht/narsisme afteremmen
Ps: het begon met bedwantsen, maar waar eindigt uiteindelijk dergelijk ongeordend gedrag. Voor u allen alsnog een fijne dag gewenst!!
Hoogovens, het huidige Tatasteel had (of heeft nog?)op een aantal plekken in Nederland vakantie huisjes waar personeelsleden en hun gezin hun vakantie konden doorbrengen.
Wij hebben daar vroeger met ons gezin een aantal keren gebruik van gemaakt zoals een keer in Winterswijk.
Wij moesten een borgsom van 50 gulden betalen die we terug zouden krijgen als we niets hadden gebroken en het huisje schoon hadden achtergelaten.
Toen we binnenkwamen rook het er vies. Een soort rieten behang op de slaapkamertjes zat vol met spinnenwebben. Met man ging aan de slag met het behang en ik nam met heet sop toilet en gootsteen onderhanden zodat we ons daarna heel wat prettiger voelden. Op de dag van vertrek was het bloedheet. Alles was gepakt en in de auto geladen. De kinderen speelden buiten en ik bleef in het huisje waar ik poetste en sopte tot alles goed schoon was en verliet al dweilend als laatste het huisje. Toen mijn man de sleutel ging inleveren werd hem gezegd dat hij de borgsom pas terugkreeg als het huisje na controle schoon was en men had geconstateerd dat er nog vegen op een raam zaten. Mijn man kwam naar de auto en vroeg of ik nog terug wilde naar het huisje om dat in orde te maken. Ik was té moe én te bezweet van het poetsen dat ik het niet kon opbrengen terug te lopen in het bos om dat te doen. Als ik er nu, na zoveel jaar aan terug denk voel ik weer die boosheid. Vijftig gulden was in die tijd, zeker voor een gezin met vijf kinderen een heel bedrag. Dat niet alleen, ik voelde me ook in mijn eer getast.