Tekort aan medicijnen in 2018 met 5 procent gestegen
Publicatiedatum: 14 januari 2019
Apothekers hebben in 2018 vaker “nee” moeten verkopen aan mensen die medicijnen komen ophalen. Het aantal keren dat een medicijn in Nederland tijdelijk of definitief niet leverbaar was, is vorig jaar verder gestegen naar 769 gevallen. Dat is 5 procent meer dan het jaar daarvoor, blijkt uit cijfers van apothekersorganisatie KNMP.
Gezondheidsklachten
De stijgende trend doet zich al jaren voor. In 2016 heeft het probleem zich 710 keer voorgedaan en in 2017 732 keer. In 2018 is in 128 van de 769 gevallen een medicijn zelfs definitief uit de handel genomen. Gerben Klein Nulent, voorzitter van de brancheorganisatie zegt: “Het is dweilen met de kraan open. Patiënt en apotheker hebben hier dagelijks enorme last van. De patiënt krijgt regelmatig een ander doosje, omdat de apotheker moet uitwijken naar een alternatief.” Dit terwijl veel mensen gezondheidsklachten krijgen als zij van medicijn moeten wisselen. Sommige patiënten zijn heel nauwkeurig ingesteld en krijgen dan opeens te maken met schadelijke veranderingen.
Tekorten anticonceptiepil en middel tegen ziekte van Parkinson
Voorbeelden van in het oog springende tekorten in 2018 zijn onder meer de anticonceptiepil en het middel levodopa/carbidopa voor patiënten met de ziekte van Parkinson. Verslavingsartsen hebben alarm geslagen toen refusal niet beschikbaar was. Het middel tegen alcoholverslaving is nu weer tijdelijk beschikbaar. Ook bij de oogpreparaten en antibiotica zijn er volgens KNMP veel tekorten geweest.
Oorzaken
De oplopende tekorten komen volgens de brancheorganisatie onder andere door de wet geneesmiddelenprijzen en het zogeheten preferentiebeleid van zorgverzekeraars. Daardoor zijn de prijzen de afgelopen jaren “enorm gedaald.” Voor medicijnfabrikanten is Nederland volgens de KNMP daarom geen aantrekkelijke markt: “Ze houden hun voorraden bewust laag en in het geval van een hapering in het productieproces ontstaan snel tekorten.” Bij de zogeheten preferent aangewezen geneesmiddelen wordt alleen één goedkoop geneesmiddel vergoed door de zorgverzekeraar.
Grotere voorraad
Minister Bruno Bruins (Medische Zorg) vindt dat medicijnenfabrikanten, groothandels en apotheken een ruime voorraad van hun waar moeten aanleggen. Dan ontstaat niet meteen een hinderlijk tekort als de aanvoer even stokt. In december 2018 geeft hij aan dat hij heeft “begrepen dat er steeds meer animo is” voor een voorraadplicht in de geneesmiddelenbranche zelf. De minister hoopt dat de branche inderdaad zelf afspraken maakt over een royalere geneesmiddelenvoorraad. “Maar als dat niet tot stand komt, dan moeten we een tandje bij zetten vanuit de overheid.” Hij wil met de fabrikanten, groothandels en apotheken in gesprek, aangezien opslag ook geld kost en sommige medicijnen zijn maar beperkt houdbaar. De KNMP is positief over het voorstel om in Nederland de voorraden te verhogen. Klein Nulent: “Zeker voor de veel gebruikte middelen en bepaalde middelen waar uit oogpunt van goede patiëntenzorg geen tekort van mag zijn. Met name de fabrikanten zullen hun voorraden moeten verhogen. Apothekers hebben daar beperkte mogelijkheden voor.”
Gevolgen Brexit
Volgens de KNMP lopen de tekorten dit jaar naar verwachting verder op. Ook wordt gevreesd voor de gevolgen van de Brexit. “We weten nog niet hoe de Brexit gaat uitpakken, maar ook hierdoor kunnen problemen ontstaan. Voorts kennen we nog niet de effecten van de invoering van de Falsified Medicines Directive, waardoor mogelijk nog meer tekorten optreden van fabrikanten die hun productie om economische redenen staken.”
(Bron: ANP, KNMP)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Het hele probleem met de levering van medicijnen is: Gijzeling van de gezondheidszorg, door de farmacieproducenten. De farmacieproducenten vragen steeds meer winst (crimineel hoge winst) en om hun zin door te drijven, veroorzaken ze een medicijntekort, om hun eisen kracht bij te zetten. Het jongste voorbeeld is een medicijn tegen kanker, dat door een Nederlands ziekenhuis is ontwikkeld en geproduceerd werd en voor een prijs van €4000 per patient per jaar geleverd werd. Nadat de farmacie industrie het patentrecht in handen kreeg, ging de prijs omhoog naar €90.000 per patient per jaar. En zo zijn er honderden voorbeelden te noemen. Een duidelijk antwoord op deze criminele organisaties is: Dat de Nederlandse ziekenhuizen zelf medicijnen ontwikkelen en produceren en geen zaken meer doen met criminelen. De Nederlandse overheid had jaren geleden al moeten ingrijpen en moeten handelen. Ik kan me nog herinneren, dat in de jaren tachtig het patent op Aspirine verviel. Aspirine kostte toen nog niet eens 1 gulden per verpakking. Bayer kocht de productierechten, voegde iets toe, vroeg nieuw patentrecht, en verhoogde de prijs naar 5 gulden per verpakking. Dat was het begin van deze criminele handelswijze, die nu het niveau van de drugsmaffia heeft bereikt. Het hele probleem is de wetgeving, die niet deugd.