Het levensverhaal van Betty Knoop

Betty Knoop (85) wordt in Amsterdam geboren. Ze is 8 jaar oud als de Duisters Nederland binnenvallen. In 1943 wordt ze met haar familie opgepakt en via kamp Westerbork komen ze in Bergen Belsen terecht.

Ik kom hier nooit meer wonen

Het gezin weet de verschrikkingen van het kamp te overleven, maar een paar dagen na de bevrijding overlijdt de moeder van Betty aan uitputting. Met haar vader en broer keert Betty naar de oorlog terug in Amsterdam waar ze wordt geconfronteerd met pijnlijke herinneringen. “Amsterdam was leeg want er kwam bijna niemand uit onze familie terug.” In 1951 besluit ze tijdelijk naar familie in New York te gaan. Als het schip de Rotterdamse haven verlaat neemt Betty afscheid van Nederland. “Dag Nederland, zei ik tegen mezelf, ik kom hier nooit meer wonen.”

Ervaring delen

25 jaar na de bevrijding uit het concentratiekamp vraagt Betty aan een rabbijn van de Hebreeuwse school van haar zoon een rouwgebed voor haar overleden familie te zeggen. De rabbijn vraagt haar vervolgens om voor zijn studenten over haar ervaringen te vertellen. Betty doet het en vertelt haar verhaal. “Elke keer is het best weer zwaar. Je ben dan terug op de plek en je ziet alles weer voor je. Maar ik vind dat ik het moe doen, omdat ik de 6 miljoen overledenen van de oorlog wil herdenken.”