Oprechte waardering
Publicatiedatum: 23 juni 2017
Respect, waar hoor je dat woord nog tegenwoordig, laat staan uit de mond van een jongere? Ja, een paar jaar geleden werd de straattaal van de jeugd zo’n beetje om de zin doorspekt met deze term. “Respect zus”, “Respect zo”. Het woord werd zo vaak gebruikt dat het betekenisloos werd. Enfin, het is inmiddels helemaal ‘uit’ en als oudere maak je je in de ogen van de jeugd volkomen belachelijk door in een poging ook ’s hip te zijn ‘Respect!’ zegt. Wij zeiden toen we zelf jong waren ‘Mieters’ en wat later ‘Tof’. Ik geloof dat de opvolgers ‘Vet’, ‘Wreed’ en ‘Gruwelijk’ (stuk voor stuk positief bedoeld – taal is toch maar een raar fenomeen) in de tussentijd ook al weer achterhaald zijn.
Verbaal geweld
En dan heb ik het alleen nog maar over het uitspréken van het woord. Het betrachten, het tonen van respect lijkt al helemaal uit een ander tijdperk te stammen. Waar zie je nog dat, met name jongeren, maar ook steeds meer hun ouders, door hun gedrag doen blijken van eerbied voor andermans persoon of bezittingen? Dan heb ik het nog niet eens over eerbied op basis van gezagsverhoudingen. Gezagshandhavers als politieagenten – “dienders”, zoals oud-hoofdcommissaris Jan Blaauw ze consequent noemde – boa’s, parkeercontroleurs, bewakers, verkeersregelaars; ze krijgen dagelijks de grofste verwensingen naar hun hoofd geslingerd. En al te vaak blijft het niet bij verbaal geweld.
Voor vrede en veiligheid
Ik bedoel eigenlijk vooral respect als – ik citeer even de dikke Van Dale – “uiting van een gevoel van hoogachting of waardering op grond van prestatie of zedelijke kwaliteit”. Zo kun je sporters respecteren om hun bijzondere verrichtingen – en niet direct afbranden als het een keer tegenzit – of ouderen op basis van hun levenswijsheid – ook al hebben ze het niet altijd bij het rechte eind. Waar ik een lans voor wil breken, zijn de Nederlandse veteranen. Mannen en vrouwen, jong en oud, – in totaal ruim 650.000 militairen – die zijn ingezet in dienst van de vrede vanaf de Tweede Wereldoorlog tot nu. In Nederland wonen momenteel 115.000 veteranen, die Nederland hebben gediend onder oorlogsomstandigheden en tijdens vredesmissies. Zij verdienen erkenning en waardering voor hun inzet overal ter wereld en hun bijdrage aan de veiligheid van ons en onze medemensen.
Prachtige website
Ik nodig u uit om eens een kijkje te nemen op de prachtige website veteranendag.nl. U kunt daar aangrijpende en soms ook grappige of ontroerende verhalen horen uit de wereld van de veteranen. Zo staat er een missiekaart op, die een selectie toont uit de ruim honderd militaire missies die in opdracht van de Nederlandse regering zijn uitgevoerd, tot en met Mali. Maak samen met veteranen een reis langs hun herinneringen. Ga mee op missie en beleef het vertrek, het kampleven, de werkzaamheden, het contact met het thuisfront enerzijds en de lokale bevolking anderzijds en de terugkeer. Ik werd persoonlijk gegrepen door uitspraken als: “Toen ik terugkwam, is mijn hond twee weken niet bij mij in de buurt geweest… ik rook naar de dood.” Sommigen hebben moeite na hun terugkeer het normale leven weer op te pakken. “Ik besef nu dat sommige situaties anders hadden kunnen lopen.” En: “Nu vertel ik op scholen wat ik heb meegemaakt en hoe goed wij het hier hebben.” Een andere veteraan vertelt: “Na mijn vertrek bij Defensie kreeg ik het Kruis van Verdienste. Daar ben ik trots op, maar het was gewoon mijn werk.” Mooi hè!
Op de Nederlandse Veteranendag elk jaar op de laatste zaterdag van de maand juni bedanken we onze veteranen. Een defilé in de binnenstad van Den Haag en een manifestatie op het Malieveld zijn het decor voor deze dag. In 2017 vindt de Nederlandse Veteranendag plaats op zaterdag 24 juni 2017.
Witte anjers bij MAX Magazine
Sinds 2005 geven wij in Nederland ook door het dragen van een witte anjer uiting aan onze waardering voor de veteranen. Uit respect voor de veteranen draagt MAX graag een steentje bij.
De abonnees van MAX Magazine ontvangen op 20 juni bij hun blad een gratis witte anjer met daarbij de aanmoediging om de anjer in de week voor én op Nationale Veteranendag te dragen. De anjer kan ook worden gedragen tijdens een regionale of lokale viering van Veteranendag buiten deze periode. Het is goed om je te realiseren dat wij onze vrijheid mede te danken hebben aan de mensen die we nu veteranen noemen, zeker in deze tijd. Daarom vind ik dat alle Nederlanders een witte anjer zouden moeten dragen, als zeer terecht eerbetoon aan onze veteranen.
Een bijzondere band
MAX heeft een bijzondere band met veteranen. Niet alleen werken we nauw samen generaal b.d. Peter van Uhm, de oud-opperbevelhebber die zijn zoon Dennis verloor, doordat zijn legervoertuig in Afghanistan op een bermbom reed. Van Uhm spant zich tegenwoordig in voor goede doelen, heeft een column in MAX Magazine en werkt regelmatig mee aan het MAX Ledenblad. Een rijke traditie hebben we opgebouwd met het programma Missie MAX waarin we uitgezonden militairen, politiefunctionarissen en hun thuisfront een hart onder de riem steken tijdens de feestdagen. Ik mag de persoonlijke boodschappen van de dierbaren brengen naar diverse uitzendgebieden om de militairen daar te verrassen.
Nieuw bij MAX: Mijn Missie
Maar ook op andere wijze eert MAX de veteranen. Vanaf zaterdag 17 juni 2017 om 21.20 uur zenden wij de serie Mijn Missie uit op NPO 2. We laten zien hoe 6 veteranen terugkeren naar hun missiegebied. Ze vertellen wat ze hebben gezien, wat ze hebben gevoeld en wat hen heeft gemaakt tot wie ze nu zijn. Op de reizen worden ze vergezeld door een leidinggevende of collega van het bedrijf waar ze nú werken. De missiegebieden die onder andere worden bezocht zijn: Libanon, Bosnië en Cambodja. Het programma-idee is van oud-nieuwslezer Gijs Wanders, die op deze wijze de veteranen uit de schaduw wil halen en hun verhalen een podium geven. In de eerste uitzending zien we bijvoorbeeld Gerard, die als 18-jarige jongen werd uitgezonden naar Libanon. De beschietingen die hij meemaakte hebben bij hem diepe sporen nagelaten.
Respect, diep respect heb ik voor de veteranen. Zij hebben hun taak onder de vaak zwaarst mogelijke omstandigheden verricht voor de vrede en uw en mijn veiligheid. Draag daarom die witte anjer en laat zien dat de Nederlandse samenleving hun inzet oprecht waardeert.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Ben jij eigenlijk wel in militaire dienst geweest Jan? Je maakt je er zo vreselijk druk over dat ik me dat begin af te vragen.
Willempje, wat is dit nou eigenlijk voor respectloze maar vooral domme reactie naar Jan?
Ik denk zomaar dat jij zelf niet in militaire dienst ben geweest en zeker, dat je nog nooit een kogel om je oren heb gekregen of een oorlog hebt meegemaakt. Begin je maar eens iets anders af te vragen, n.l. of jij je wel bewust bent van wat het betekent in vrijheid te kunnen leven en je straffeloos dit soort domme dingen af te kunnen vragen. De aardkloot ligt bezaaid met militaire kerkhoven, vol aan flarden geschoten jonge mensen die hun leven offerden om jou deze vrijheid te kunnen laten hebben. Je hebt toch hopelijk geen str… in je ogen?
Groetend, Cees
Willempje,
mijn achting voor je was al niet zo groot, maar hij wordt steeds kleiner. Eigenlijk minimaal, na je absoluut ongepaste reactie op Hans van der Steen. Gezien diens leeftijd en ervaring ben je eigenlijk een blaag en je kunt maar beter het zwijgen ertoe doen. Aan Hans zijn Austerlitz overleven zal je nooit kunnen tippen.
Groetend, Cees
Zonder je heilig te willen verklaren, Jan Slagter, geef ik je graag weer een compliment voor dit soort initiatieven. Iedereen is vrij om voor zichzelf te bepalen of militaire missies allemaal even zinvol zijn en/of daaraan twijfelen. Iedereen mag ook voor zichzelf vaststellen dat het vrijwel altijd politieke en godsdienstige redenen zijn waarom dit soort missies überhaupt nodig zijn. Iedereen mag ook die, aan de basis van nagenoeg alle ellende liggende, politieke en godsdienstige mafkezen tot op het bot afkeuren.
Wat in mijn optiek niet mag, is de militairen die op missie zijn gestuurd en hun leven in de waagschaal hebben gesteld, onderwaarderen of hun beweegredenen in twijfel trekken. Daarmee gaat men dan een brug te ver. Hoezeer die mannen en vrouwen er misschien ook financieel voordeel aan hadden, dat valt absoluut in het niets in het licht van wat zij mentaal en fysiek aan ontberingen hebben moeten doorstaan. Velen overleven hun missie niet en wie het wel overleeft komt belast en beladen thuis. Onze veteranen dus en die hebben recht op respect en ondersteuning. Ik deel graag je mening en actie. Een reactie als die van Willempje vind ik walgelijk.
Vriendelijke groet, Cees
Mijn waarde Ceeshm,
Ik ben inderdaad nooit in militaire dienst geweest en daar ben ik bijzonder trots op. Want toen anderen dat op wettelijke gronden moesten, veelal met enorme tegenzin, ben ik geheel vrijwillig gaan varen hetgeen toen betekende dat je minimaal 9 jaar moest gaan varen in de één of andere koopvaardij functie om zodoende de nodige praktijk ervaring op te doen om, in tijd van oorlog, het vaderland te dienen. En neem van mij maar aan dat dat in de naoorlogse jaren bepaaldelijk geen pretje was.
En voor de rest wordt mijn argwaan over die jongen van Slagter mij ingegeven door het feit dat de meesten die helemaal niet weten waar zij over praten er het ,hardste over kwekken.
Willempje,
hebt u geen gewone eigen naam? Die gebruiken is in Nederland NOG steeds ongevaarlijk.
Het is niet mijn insteek om uitgebreid met u in discussie te gaan. Ter informatie, zonder uw 9 jaren inzet te onderschatten, ik ben een oorlogskind. Ik was 6 jaar toen WOII uitbrak en alle ongein ervan heb ik van nabij mee beleefd. Het heeft mij o.a. mijn jeugd gekost. Ook ben ik 3 jaar in dienst geweest bij de KM en heb daar als seiner gevaren op meerdere schepen. Op Europese militaire kerkhoven liggen talloze jonge mensen die, als zij net zo trots waren geweest als u op niet in militaire dienst te gaan, nog lang hadden kunnen leven. Uw trots vind ik misplaatst. Oh, mocht u misschien anders vermoeden, ik ben absoluut geen fan van militarisme als verlengstuk van politiek. Ik zie wel het nut van een gezonde krijgsmacht als stok achter de deur. Als we die in 40-45 hadden gehad en geen gebroken geweertjes, dan hadden heel wat Nederlandse jongens ook langer kunnen leven.
Vriendelijke groet, Cees
Maar mijn beste CeesHM, waarom sleept U er ineens van alles bij? Oorlogskind?, nou so what?Ben ik ook, dus kan ik met afschuw verhalen over de hongerwinter in Amsterdam. Wij hebben dat overleefd. En als U inderdaad seiner bent geweest bij de KM dan heeft U er in ieder geval niks zinnigs van geleerd. Want U sleept er wel al die jonge mensen bij (waar ik overigens ook op doelde) waar de oorlogskerkhoven vol mee liggen, maar U heeft bij Uw KM ervaring kennelijk het hoofdstuk over geslagen waarin verhaald wordt van al die koopvaardij mensen die hun leven op zee hebben verloren door oorlogs handelingen en waarvoor dus helemaal geen kerkhof is. Behalve dan misschien het prozaische “zeemansgraf waarop geen rozen bloeien”.
Ondertussen is er een hele discussie op gang gekomen over niet terzake doende dingen terwijl ik me alleen maar afvroeg of die jongen van Slagter in militaire dienst is geweest. En daar heb ik nog steeds geen antwoord op gekregen.
Wat Zeuren jullie nou,
Zelfs nu in deze vredige tijden, Ja Heren want de Oorlogs begraafplaatsen liggen vol arme zielen, niet te vergeten de mensen o.a. van mijn Familie die de Gaskamers van binnen hebben mogen zien, niet te vergeten, ook Nederlandse verlinkers die voor een miniem bedrag hun Joodse buren aangaven, en daarna ook nog hun inboedel en huis in pikten, niet te vergeten dat het geen donder geholpen heeft, vandaag de dag is het nog steeds hetzelfde zo niet erger, met het elkander naar het leven staan, maar hoe dan ook, als het land mij weer roept ook op mijn Oude dag, dan ga ik voor Volk en Vaderland, neem mijn keukengerei mee bij gebreke aan oorlogstuig, maar vechten zal ik voor onze vrijheid.
Hans, Overlevende auschwitz, nog steeds fris en monter voor mijn leeftijd 98 jaren jong.
Meneer Hans, als het ooit zover gaat komen dat U met Uw keukengerei ten strijde gaat trekken, dan is die oorlog snel ten einde. Want ik geloof er geen hout van dat U op Uw leeftijd nog goed kan koken, dus vallen zowel vriend als vijand ten offer aan Uw misplaatste kookkunsten, oftewel aan voedselvergiftiging.
Dag mijnheer Van der Steen,
met uw 98 jaren weet u precies waarover ik rep tegen Willempje. U mag dat gerust zeuren noemen hoor, maar het is dat niet. Ik ben helemaal met u eens dat er niets veranderd lijkt te zijn na de miljoenen doden in WOII. Slachtoffers zoals ook uit uw familie lijken voor niets te zijn gestorven en met een huilend hart deel ik uw boosheid daarover. Ik walg ook van de verlinkers en landverraders. Met mijn 83 jaar respecteer ik ook uw 98 jaar. Wij staan beiden redelijk kort voor ons eindstation en het is treurig dat we voor onze ogen respect zien wegkwijnen voor de door alle doden bevochten vrijheid. Ik heb het dan over de vele duizenden jonge mensen die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid. Militairen die, als ze het hebben overleefd, als veteranen ons respect en onuitputtelijke dank verdienen. Zij hebben ook niet om een kogel gevraagd, maar gingen wel. Daarop kan men trots zijn. Niet op 9 jaren varen om die dienstplicht te ontlopen waarover Willempje met grote trots rept. Dat was gewoon lekker risicoloos werk en geld verdienen in een door anderen bevrijde wereld. Hoe zielig hij er ook over doet, slechter dan in een loopgraaf of een gaskamer kan het nooit geweest zijn.
Meneer Ceeshm,
Wij koopvaardijmensen namen de KM toch al niet erg serieus (denk maar eens aan die paar keer dat de “Karel Doorman” buitengaats is geweest en meteen kans zag op die grote zee één schlemielerig vissersbootje te vinden en dat te rammen), maar U als ex vlaggenzwaaier maakt het nu wel helemaal bont. U kunt toch niet een oude man van 98 die met potten en pannen de vijand te lijf wil gaan serieus nemen?
Mijnheer Van der Steen,
het gekwaak van Willempje over zij z.g. koopvaardij verleden lijkt mij volledig uit de duim gezogen. Zijn reactie naar u toe is totaal ongepast en beneden iedere fatsoensnorm. Vanuit zijn fantasie, waarin hijzelf waarschijnlijk gelooft, vervalt hij in niet meer samenhangende onzin, verpakt in beledigingen. En zelfs daarin faalt hij. Misschien toch maar goed dat hij nooit in dienst is geweest. Zijn gekeuvel over de marine slaat nergens op en daarover zou ik liever van gedachten wisselen die weet waarover hij het heeft. Misschien is hij wel koksmaatje geweest op een platbodem. Wie weet?
Ik stop in ieder geval met deze onzin.
Groetend, Cees
Beste Cees,
Ik ben wel wat gewend, en denk inderdaad zoals Willempie schrijft, hij een beetje kinds geworden is en er op uit is mensen op te ruien, ik ga daar niet op in. en Willempie heeft nog nooit mijn
Challa Joods Nieuwjaarsbrood gegeten. ondanks mijn leeftijd kook ik nog elke dag zelf, loop nog redelijk goed, en voel me goed.
Nieuwjaarsbrood
INGREDIENTEN
200 ml water, 3 eieren, 25 gr. boter, 3 eetl. suiker, 1 1/2 theel zout, 360 broodbloem, 1 1/2 theel. gist (15 gr. verse gist),
Ik krijg de indruk dat jullie beiden de houdbaarheidsdatum reeds verre hebben overschreden. Een advies van iemand die nog met beide benen in het leven staat:
wordt lid van het MAX50plus gebeuren. Daar kunnen jullie volop van gedachen wisselen met lieden die jullie geestelijke peil misschien begrijpen. Hoewel ik daar wel enigszins aan begin te twijfelen. Maar er zijn daar in ieder geval nog wel een paar zielepoten te vinden die menen dat ze jullie conversatie kunnen volgen en kritiekloos alles voor zoete koek slikken. Die zoete koek wel eerst soppen in lauw water want anders krijgt die kunstgebitten parade last met het doorslikken.
Willemje,
Ik ben nog nooit op 50plus geweest, maar zo te lezen U wel, te lezen kwa ervaring, van het hoe en wat daar, neen dat soort dingen, die 50plus zoals u schrijft zijn aan mij niet besteed, ik heb liever een diepgaand gesprek. ook mijn oren doen het nog prima, en om u verder even op de hoogte te stellen, ik heb geen kunst gebit, doch een volledig inplantaat, en daar kunt u gerust appels mee eten. Eerlijk gezegd vind ik u nogal een kinderachtig ventje, met weinig to geen waardering voor anderen zoals Dhr. Slagter, hij staat voor goede dingen, en heeft nu toch ook maar weer een klooster gekocht en verbouwd dat voor de ouderen met een laag inkomen, daar kunt u nog heel wat van leren..
En dat noemt U “staan voor goede dingen” nu die jongen van Slagter een klooster heeft gekocht? Ik wist het niet, dat moet ik toegeven, maar ik vind het in-triest dat een stel nonnetjes op straat gegooid moet worden om plaats te maken voor een stel ouderen.
Hallo Hans,
het was mij een eer met je gecorrespondeerd te hebben. Blijf aub gezond.
Op Wullempie reageren is duidelijk verspeelde moeite. De zeer gerespecteerde koopvaardijvloot bemanningen hadden in de oorlog een zeer goede en wederzijds gerespecteerde samenwerking met de Marine. Daarvan kan Wullempie alleen maar dromen en met zijn instelling had hij bij die vloot nooit een kans gekregen. Hij probeert schaamteloos mee te liften op hun heldendaden om zijn lafhartig afhaken voor dienstplicht te verdoezelen. Mislukt dus. Zo gezegd afgegaan. Als hij ooit al eens gevaren heeft dan waarschijnlijk op een mestschuit als mislukte ketelbink. Als vlees geworden miskleun van de maatschappij en een aanfluiting voor alles wat voor fatsoen staat.
Het ga je goed. Je recept heb ik mijn vrouw gegeven. Groetend, Cees