Garantie op dieren, kan dat?

Mevrouw benaderde natuurlijk de fokker. Ze was ook bezorgd over de andere hondjes uit hetzelfde nestje. Er werd een autopsierapport gemaakt. Naast allerlei veterinaire termen was de eindconclusie: doodsoorzaak niet bekend!

In het consumentenrecht wordt een dier gezien als een product. Dus ook de garantieregels zijn daarop van toepassing. De definitie is als volgt: vertoont een product een mankement binnen het eerste halfjaar, dan wordt het gezien als dat het mankement al in eerste aanleg aanwezig was. De bewijslast wordt bij de verkoper neergelegd. De fokker moet dus aantonen dat hij een gezond hondje heeft afgeleverd. De fokker riep de tenzij-clausule in. Er staat namelijk in diezelfde wet: tenzij de aard van de zaak of de aard van de afwijking zich daartegen verzet. De fokker meende dat in het autopsierapport allerlei zaken stonden die aantoonden dat het hondje perfect gezond geleverd zou zijn. De fokker had het vermoeden dat het hier wellicht kon gaan om een vergiftiging, ontstaan door de zoetstof in suikervrije kauwgom. Volgens haar fataal voor dieren. Omdat wij juristen zijn en geen verstand hebben van veterinaire zaken, hebben we de hulp ingeroepen van een dierenarts. De dierenarts betwistte al haar aangevoerde gronden. En daarmee was het voor ons duidelijk. Niemand kan bepalen wat de daadwerkelijke doodsoorzaak van het hondje is. Daar was aanvullend onderzoek voor nodig geweest. En dat brengt ons terug naar de basis: bij zoveel ‘betwistbare veronderstellingen’ zal de rechter naar alle waarschijnlijkheid de bewijslast simpelweg bij de verkoper neerleggen. En die kan aan de hand van dit rapport niet aantonen dat het een gezond hondje was. De rechter zal dan ook geen reden hebben om de bewijslast bij de consument te leggen. Er was namelijk geen spoor van een vergiftiging.

Mevrouw Kreisel benaderde ons omdat ze nergens meer naartoe kon. De fokker was niet aangesloten bij de geschillencommissie voor gezelschapsdieren. Dat is een goedkoop alternatief voor de rechter om een deskundig oordeel te krijgen. De enige weg die mevrouw nog kon bewandelen was de gang naar de rechter. En dat is duur als iemand geen rechtsbijstandsverzekering heeft. Ondanks dat de fokker het niet eens was met onze stellingen en die van onze dierenarts, heeft ze gelukkig toch besloten om het geld terug te betalen. Wij begrijpen heel goed dat een verkoper het eerste halfjaar een zeer moeilijke positie heeft. Vaak zijn zaken niet keihard aan te tonen. En als je dan de bewijslast hebt, heb je dus een probleem. Maar het is niet voor niks dat de wetgever ervoor heeft gekozen om dit expliciet in de wet op te nemen.