Uw huisdier is overleden, wat nu?

Mensen met huisdieren zullen het herkennen: u hoopt dat uw huisdier en kameraad zo lang mogelijk bij u blijft. Maar op een dag komt het er toch van. Uw huisdier komt, plotseling of na een ziekte, te overlijden. U zult afscheid moeten nemen. Maar wat dan?

Er zijn verschillende mogelijkheden voor een overleden huisdier. Begraven, cremeren of destructie zijn de meest gemaakte keuzes. Mensen die ervoor kiezen om hun huisdier te begraven kunnen dat op een speciale dierenbegraafplaats doen, maar het mag ook in uw eigen tuin.

In eigen tuin

Jarenlang was er in diverse gemeenten een verschillend beleid ten aanzien van het begraven van huisdieren in eigen tuin. In de ene gemeente was het toegestaan, in de andere gemeente werd het gedoogd. Gelukkig is hier nu een eenduidige wetgeving over: het is toegestaan om uw kat, hond, of ander huisdier te begraven in eigen tuin of op eigen terrein als aan een aantal regels wordt voldaan.

• Uw huisdier mag niet gestorven zijn aan een op mens- of dier overdraagbare ziekte.
• Het graf moet een minimale diepte hebben van 75 cm. Dan kunnen andere dieren het niet opgraven.
• Uw huisdier mag een gewicht hebben tot 10 kg, behalve als de gemeenteverordening anders aangeeft.
• U begraaft uw huisdier in biologisch afbreekbare materialen, plastic is strikt verboden.

Let op:

• Informeer bij uw eigen gemeente altijd wat de precieze mogelijkheden zijn i.v.m. lokale et- en regelgeving.
• ‘Landbouw’ huisdieren zoals schapen en paarden mogen niet in eigen tuin worden begraven.
• Als u in een huurhuis woont, dan is dat geen eigen grond. U mag uw huisdier daar dan ook niet begraven.

Waarom zou u uw huisdier in eigen tuin willen begraven?