Meer mensen onder bewind gesteld
Publicatiedatum: 15 februari 2017
In de afgelopen jaren is het aantal mensen dat niet voor de eigen financiën kan zorgen toegenomen. Dat blijkt uit cijfers van de Raad voor de rechtspraak. Eind 2016 stonden 326.100 meerderjarigen onder een vorm van bewind. Deze stijging is vooral het gevolg van de vergrijzing en het groeiend aantal mensen met dementie.
Curatele
Als iemand niet meer over zijn financiële zaken kan beslissen, kan de kantonrechter diegene onder curatele stellen of een bewindvoerder aanstellen. Wanneer iemand onder curatele wordt gesteld, is diegene niet handelingsbekwaam. Dit houdt in dat diegene geen zakelijke beslissingen meer kan nemen zonder toestemming van een curator. Het doel van onder curatele stellen is de persoon in kwestie te beschermen op persoonlijke en financieel vla.
Bewindvoerder
Een bewindvoerder behartigt de belangen van een persoon die daar zelf niet meer toe in staat is. Het doel van het onderbewindstelling is de bescherming van het vermogen van iemand. De rechter controleert jaarlijks of de bewindvoerder zijn werk goed en eerlijk doet. Beide vormen moeten via de kantonrechter worden aangevraagd. Sinds 2009 is er sprake van een verdubbeling van het aantal mensen dat onder bewind is gesteld. Volgens de Raad is deze stijging onder meer terug te voeren op de vergrijzing en het groeiende aantal dementerenden.
Toezicht
Voorzitter Frits Bakker van de Raad voor de rechtspraak maakt zich zorgen of rechters wel genoeg tijd hebben voor dit toezicht. “Goed toezicht voorkomt fraude. Als de wet regelt dat de rechter toezicht houdt, verwachten de mensen dat er effectief wordt gecontroleerd.”
(Bron: ANP)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Ik lees in het artikel maar één cijfer. Hoe groot dus de stijging is ten opzichte van de daar aan vooraf gaande jaren is niet duidelijk. Waar het verder over gaat is wel helder. Steeds minder mensen zijn in staat om zelfstandig hun geldzaken te regelen en de schrijver laat weten dat deze groei in aantallen zou zijn te verklaren door de vergrijzing. Ik wil best aannemen dat dat voor een deel waar is. ik zie ook een antwoord op die vraag in de verminking. Verminking van onze samenleving. Waar mensen met een laag inkomen maar moeten zien hoé het hoofd te bieden aan almaar meer prijsstijgingen, huur en zorgpremieverhogingen om maar te zwijgen van wat alles wat vandaag de dag van een mens wordt verwacht. Het is niet meer zo eenvoudig om je hoofd, of de hoofden van je gezin, partner boven water te houden. Of wat dacht u van onder dák? We worden door de huidige politiek gezien als verdienmodel. En er begint aan dat model iets niet te kloppen. Hoe moet je van mensen verlangen dat ze op een gezonde, verantwoorde manier omgaan met geld als er geen geld is? Of véél te weinig? Als je als huurder of patient heel langzaam maar wel héél zeker in de bankschroef van verhuurders, verzekeraars en andere geldwolven geraakt en wordt platgedrukt en uitgeknepen? Misschien dat het aantal bewindvoeringen zou afnemen als er weer fatsoenlijke salarissen zouden worden betaald, zorgkosten wegsmelten door de oprichting van ons Nationale Zorgfonds, huren weer betaalbaar worden dankzij het vertrék van Blok, u weet wel, de minister aan ons aller been. Ik ben werkend. Vaste dienst. Nog maar zo’n twintig, vierentwintig uur per week. Dat waren er ooit meer maar ook u hebt vast gehoord over “de bezuinigingen”. Mijn inkomen is dus zéér laag. 1060,-. Dertig euro boven wat de armoedegrens wordt genoemd. En ik zou best meer willen maar ik zit er ook niet mee. Het is ook een keus geweest. Maar het zou kunnen gebeuren dat ik door dit lage inkomen ook ooit in de handen van de bewindvoerders val. Wat heb ik gedaan? Ik heb mijzelf tot bewindvoerder verklaart. Mijn inkomen gaat in zijn geheel naar een bank die mijn “budget in beheer heeft”. uiteraard doen ze dat niet gratis – what are banks for?- dus het kost me 65,- per maand. Best duur maar het is mijn wijze investering in úit de problemen te blijven. Zij betalen mijn rekeningen en sparen zelfs een klein beetje voor me. Ik krijg op mijn “leefgeldrekening” 80,- gestort waarvan ik boodschap, was, tank en af en toe een bloemetje voor iemand meeneem en dat is prima zo. Wat is rijkdom? Goed voer en een warme stal. Gezond leven, lekker slapen, zonder deurwaardersterreur. Dát ken ik ook maar ligt gelukkig al jaren achter me. Kan het iedereen aanbevelen. Over het artikel is verder nog te zeggen dat er tussen bewindvoerders vaak ook hele foute zitten. De rechter moet dus wel degelijk een flink aantal ogen in het zeil houden. Zo heb je ook bewindsliéden……
Geachte Hanneman, een goede kijk op alles wat gebeurd in deze maatschappij. Uw verhaal recht uit het hart, raakt mij. … Het is voor veel mensen moeilijk om rond te komen, om, door U beschreven omstandigheden. Heel knap dat U met Uw minimale inkomen uit de problemen blijft. Het getuigd van intelligentie en overzicht. … Het verhaal, waar U op reageert, beschrijft alleen maar situaties van bejaarden met Alzheimer. Waar niet over gerept wordt, zijn de jonge mensen met een geestelijke beperking (de z.g. randdebielen) die hun gehele uitkering (verder als een uitkering komen ze niet in hun leven) verspillen aan een mobiele telefoon, al of niet samen met allerlei drugs. Huur en energie wordt niet betaald, gezond eten, hebben ze nooit van gehoord, elke dag een diepvries snack of friet van een cafetaria. Na jaren van wanbeleid en parasitair leven, is hun lichamelijke gezondheid naar de knoppen en hebben ze tienduizenden aan schulden opgebouwd, door allerlei strafverhogingen en rentes. Dan komen de deurwaarders in actie, zij kunnen aan deze geestelijk gehandicapten nog eens grof verdienen. De schulden vervijfvoudigen, totdat de schuldsanering ingrijpt. En alle schulden worden voldaan door de belastingbetaler. … En zo heeft het gepeupel weer een heel leger geldwolven (uit kringen van de uitverkorenen) van een riant inkomen voorzien. … Beter is om deze groep jonge randdebielen, meteen bij de eerste tekenen van wanbeleid, onder bewind te stellen, alle vaste lasten te betalen en niet meer geld in handen geven als zakgeld. Vroeger, toen de maatschappij nog harmonieus was, zaten deze geestelijk gehandicapten in een instituut op de Veluwe, maar nu wonen ze naast U en mij. Daarnaast een verplichte cursus: “Verantwoording en financien”. Dit idee van mij, zal nooit praktijk worden, omdat nu, teveel geldwolven (lees uitverkorenen) tonnen per jaar verdienen (op kap van de belastingbetaler) om elke week met een tas vol aanmaningen rond te rijden in achterstandswijken.
Dank u wel voor uw commentaar. Ik lijk wel slim. Echter is er niet veel intelligentie nodig om te vinden dat elk ander regime dan dat van de deurwaarder is te verkiezen. Ik besteed de omgang met een vervelend probleem gewoon úit. Mijn hersens vallen dus best mee. Maar het is best herhalenswaardig. Als je wilt ontsnappen aan of gevrijwaard blijven van problemen met deurwaarders en niet al te erg kickt op wat ik altijd “dure troep” noem dan is budgetbeheer een absolute aanrader. Wat u verder schrijft over de slachtoffers van hun eigen gedrag zou niet over “randdebielen” moeten gaan. Heel eerlijk gezegd weet ik niet precies wie of wat u dan bedoeld. Zou kunnen gaan over een groot deel jongeren, oudere jongeren van ons volk. Gedragingen met mobiele telefoons, onvermogend om aan voldoende “zelfzorg” te doen en de snackbar als voornaamste voedselbron. Ik geloof niet dat dat echt met debiliteit te maken heeft. Dit heeft meer te maken met in wat voor tijd deze mensen kinderen waren en onder welke omstandigheden ze zijn opgegroeid. Zoals mensen van onze leeftijd niet beschikken over het vanzelfsprekende begrip van de computer of andere modern vernuft omdat we er niet mee zijn opgegroeid, zo hebben heel veel mensen van jongere leeftijd in hun jeugd geen kennis kunnen nemen van een wat gezonder, overzichtelijker en dus prettiger manier van leven is. U schreef over een harmonieuze maatschappij. Die was er wel. Naar mijn en dus ook uw idee. Maar ik denk dat die harmonie niet is te verklaren door dat institutenverhaal. Ik denk dat gewoon de individualisering zijn intrede nog niet had gedaan. Dat we als samenleving meer met elkaar van doen hadden, naar elkaar omzagen. Ontmoetingen waren nog échte en niet te vergelijken met ontmoetingen op een schermpje. Zo was dat ook met vrienden. Het klimaat op een gemiddelde school was gezond door voldoende aandacht. Er waren tal van mogelijkheden tot verbinding door een rijk verenigingsleven in allerlei vormen. Er waren buurthuizen, sportverenigingen, bibliotheken. Toegankelijk voor iédereen. Zelfs de kérk had -even afgezien van een paar mindere kwaliteiten- nog iets van hongerigen voeden en stakkers onderdak bieden. En door dit alles had iedereen, “debiel” of niet, een prettiger, gezonder leven. Maar sinds zo’n beetje de zeventiger jaren zijn al deze “cementen” wegbezuinigt of onmogelijk duur geworden. Het “elkaar opvoeden en aansturen” bestaat bijna niet meer. De verbinding is bijna een vies woord of het moet over facebook gaan. Dat is de verbinding die succes heeft. Dat is de nieuwe harmonie. Wel jammer als je weet dat het beter en anders kan. En daar is volgens mij trouwens nog wel wat te winnen voor iedereen. Maar dan moet er een einde aan de rechtse kabinetten. Dan moeten de cementen weer tussen de voegen. De afbraak van dit land stoppen. Waarschijnlijk niet met een afpak en beheer plicht en “ingrijpen”. Een cursus zou kunnen werken maar een verplichte? Nee, die winwinwinwinsituatie van dit soort kabinetten moet anders. De geldwolven aan de ketting. Het leven weer leefbaar. Want Nederland is écht een leuk land en ’t kan nog goed….