De Olympische Genen van... Evert en Carrie ten Napel

Zo vader, zo dochter: Evert en Carrie ten Napel kennen dit spreekwoord als geen ander. In aanloop naar Parijs 2024 hebben Carrie en Evert de thuisbasis van 7 sporters bezocht. In de deze aflevering van De Olympische genen van… komen ze eerst zelf aan het woord. Wat ziet vader Evert van zichzelf terug in dochter Carrie? En andersom?

Carrie en Evert ten Napel

Evert ten Napel heeft jarenlang voor de NOS radio- en tv-commentaar gegeven bij grote sportwedstrijden. Van de Eredivisie en de Tour de France tot het nieuwjaarsspringen in Garmisch-Partenkirchen en de Olympische Spelen, Evert is erbij geweest. Zijn dochter Carrie ten Napel is ook begonnen in de sportjournalistiek, maar is nu al jarenlang een vast gezicht van Omroep MAX. Carrie heeft onder meer Droomhuis Gezocht, Op1 en Tijd voor MAX gepresenteerd en begint in september 2024 met haar eigen talkshow, Carrie op vrijdag.

“Allebei onze eigen weg gegaan, dat is misschien ook genetisch bepaald”

Evert is opgegroeid in een bakkersfamilie, maar heeft gekozen voor een carrière als sportverslaggever. Hij heeft verslag gedaan van talloze zomer- en winterspelen, ook al heeft hij Lake Placid 1980 af moeten zeggen, vanwege de geboorte van Carrie. Maar Carrie is later met haar vader mee naar Barcelona 1992 geweest. Zij heeft als jong meisje mee mogen kijken en is later als verslaggever voor RTV Oost op de Spelen geweest. En dat terwijl ze aanvankelijk een opleiding Toerisme volgt, op nadrukkelijk advies van haar vader, die de tv-wereld te hard vindt voor zijn dochter.

Carrie ziet wel gelijkenissen tussen het carrièreverloop van haarzelf en haar vader. “Het grappige is uiteindelijk dat dit dus ook wordt doorgegeven. Jij mocht in eerste instantie van jouw vader niet het vak in, want jij moest de bakkerij overnemen. En je hebt mij er in het begin ook een beetje van weerhouden. En toch zijn wij allebei onze eigen weg gegaan. Dat is misschien ook genetisch bepaald.”

“In Athene ben ik cameraman geweest voor jou”

Want dat Carrie met een omweg alsnog in de tv-wereld is beland, vindt Evert niet heel verrassend. “Je ging ook met mij mee naar voetbal, handbal, andere dingen. Dan zei ik altijd tegen jou: denk erom, als de wedstrijd eenmaal aan de gang is, mond dicht en niet plassen. En je hield de opstellingen bij. Dus toen dacht ik al: nou, jij zou mijn genen wel eens kunnen hebben”, blikt hij terug. “Jij was op een gegeven moment de dochter van… En ik ben nu de vader van, de rollen zijn nu omgedraaid. Dat is wel leuk toch?”

En over omgedraaide rollen gesproken: als Carrie in 2004 naar Athene mag om verslag te doen van de Olympische Spelen, helpt haar vader een handje. “Toen ben ik cameraman geweest voor jou”, lacht Evert. Carrie kon de hulp ook goed gebruiken, want ze moest in haar eentje voor het camerawerk, het geluid én de interviews zorgen. “Het was wel spannend, ik was 24. En dan in je uppie in zo’n wereldstad…”

Zo vader, zo dochter, zo trots op elkaar

Carrie heeft haar olympische ervaringen zorgvuldig vastgelegd en haalt de goedgevulde plakboeken erbij. ‘Carrie ten Napel neemt in Salt Lake City stokje over van vader Evert’, lezen we bijvoorbeeld in een krantenartikel uit 2002. “Dus toen werd ik eigenlijk al uitgerangeerd”, lacht Evert. “Toen was ik al apetrots op je, Carrie.” In 2004 zijn Carrie en Evert dus samen op de Olympische Spelen. Van die zomer in Athene is een mooie foto bewaard gebleven. Vader en dochter Ten Napel poseren met NOS-collega Mart Smeets en diens dochter Nynke. ‘Zo vader, zo dochter, zo trots op elkaar’, staat erbij geschreven. En daar is 20 jaar later niets aan veranderd.