Het sportweekend: hoe is de Oranje-kater van de columnisten?
Publicatiedatum: 12 juli 2024
Voetbal, wielrennen, Formule 1, hockey, schaatsen, atletiek, rugby: de ware sportliefhebber heeft elk weekend wel genoeg om van te genieten. Maar waar moeten we nu echt voor thuisblijven? Robbert en Hein, analisten en experts, blikken op deze plek wekelijks vooruit op het sportweekend.
Oranje-kater na uitschakeling in de laatste minuut?
Robbert: Hein, er schijnen nog kaarten te zijn voor de EK-finale in Berlijn. Een heleboel zelfs. Allemaal oranjegekleurd. Interesse?
Hein: Dan moet ik wel eerst Berlijn zien te halen. Hopen dat er geen vogels op het spoor zitten dus… Maar in alle ernst: hoe is het met je Oranje-kater, na de koude douche van de Engelsen in minuut 90?
Robbert: In the dying seconds vermoord door de killer van Aston Villa, Ollie Watkins. Daar weten ze bij Ajax alles van. Bij AZ vermoedelijk ook nog wel. Wat ik daarvan vind? Die goal was zonder meer prachtig. En hij hing ook wel in de lucht toen de Engelse bondscoach tegen zijn aard in scherp ging wisselen. Mag ik een poging doen de match samen te vatten? De 1e helft was voor Engeland, de 2e voor Oranje op die slotseconden na.
Hein: Daarmee zijn we snel door de nabespreking heen, want ik ben het hier volkomen mee eens. Het is een wonder dat het bij rust nog 1-1 stond, wat na 90 minuten dan weer wel een terechte uitslag zou hebben zijn geweest. Maar die Engelsen mogen naar Berlijn, anderhalve week nadat ze pas in de blessuretijd een smadelijke uitschakeling tegen Slowakije hebben voorkomen. En in die finale zijn ze normaal gesproken weer kansloos tegen Spanje, dé ploeg van dit EK.
Robbert: In Engeland is ALLES anders dan anderhalve week geleden, Hein. Wát een verschil een week kan maken. Vorige week was het nog regenachtig en somber, het Engelse voetbalteam tastte in het donker rond, net als de regerende conservatieven. En nu lijkt de zon er te zijn opgekomen met een nieuwe regering en de als een feniks uit zijn as herrezen nationale ploeg. Tot zover het goede nieuws. Zondag mogen ze kennismaken met Lamine Yamal en Nico Williams, de ware sterren van het toernooi. En de volgende dag zal het weer regenen in Albion.
Wie gaan Wimbledon en de Tour de France winnen?
Hein: Mooi op tijd, want dan is in Londen het grastoernooi van Wimbledon net voorbij. Het is een beetje ondergesneeuwd door al het andere sportgeweld, maar Novak Djokovic heeft zich wel laten zien.
Robbert: Twee finales op 1 dag, met 2 Spaanse winnaars voorspel ik nu al. Alcaraz verwacht ik namelijk als winnaar in de reprise van de grande finale van vorig jaar tegen het Servische enfant terrible Novak Djokovic. Ik weet het: de halve finales moeten nog worden gespeeld. Maar ik voorzie hier geen problemen voor de 2 matadoren. Met boeroepers weet Novak wel raad en daarbij is hij fit genoeg, nadat hij zijn kwartfinale cadeau kreeg van zijn uitgevallen tegenstander Alex de Minaur.
Hein: Over reprises van grande finales gesproken: ik heb deze week in de Tour de France een fascinerende sprint-à-deux gezien, met de nummers 1 en 2 van de vorige Tour. Routinier Vingegaard haalt bon vivant Pogačar bij en is hem in de sprint net de baas. Toch een surprise, gezien het surplus aan explosiviteit van Pogi. Vingegaard lijkt dus veel sterker dan iedereen, wijzelf incluis, heeft verwacht. Wat gaat dat geven in de komende Pyreneeën-etappes? 3 Tour de France-zeges op rij voor onze Deense vriend? Of gaat Pogačar toch nog revanche nemen?
Robbert: Dat waren een boel Franse woorden in 2 alinea’s zeg, alsof Theo Maassen hier zijn ronflonflon-sketch nog eens dunnetjes overdoet. Maar het brengt me wel in Parijse sferen! Nog meegekregen dat kogelstootster Jessica Schilder op de FBK-games in Hengelo vorige week, en passant, haar Nederlands record aangescherpt heeft? Met die 20,33 meter is ze een serieuze medaillekandidaat geworden. Olala!
Hein: Nog geen wereldrecord (want dat stamt nog uit de Sovjet- en DDR-jaren), maar wel een worp met grandeur. Chapeau, Jessica! Enfin, we moeten het ook nog over Formule 1 hebben, ook al is er dit weekend geen Grand Prix. Want Max krijgt het niet cadeau dit jaar. Hij is nu al 2 keer op rij de loef afgestoken, eerst door George Russell in ‘zijn’ Oostenrijk, daarna door Lewis Hamilton op Silverstone. Een afscheidscadeautje van Lewis voor Mercedes, zullen we maar zeggen.
Wat is er allemaal te zien in dit bomvolle sportweekend?
Robbert: Vandaag begint de Honkbalweek in Haarlem. Die sport heeft zo’n fijn publiek altijd. Ze nemen ontbijt, lunch en diner mee in grote koelboxen. Net als een cricketwedstrijd is een bezoekje aan een honkbalmatch echt een dagje uit voor het hele gezin. Nu ik erover nadenk: dat is een Tour-etappe bezoeken natuurlijk ook, zij het dat het hele peloton in amper 2 minuutjes aan je voorbijtrekt, behalve in de bergen. Het picknickkleedje uitrollen bij de Giro voor vrouwen kan ook nog dit weekend. Verder nog iets om naar uit te kijken, Hein?
Hein: Even resumeren: 1 EK-finale, 2 Tour-etappes in de Pyreneeën, de ontknoping in de vrouwen-Giro (à propos: zonder Demi Vollering, die is al bezig met de Spelen), het finaleweekend van Wimbledon, de Haarlemse honkbalweek… En de Oranje Leeuwinnen spelen vrijdag en dinsdag de beslissende wedstrijden in de EK-kwalificatie, tegen Italië en Noorwegen. Ik hoop dat je agenda niet al te vol zit, Robbert.
Robbert: Ik verheug me vooral op die laatste Tourweek. Het ligt nog helemaal open. In navolging van Jeroen Wielaert in het laatste nummer van wielertijdschrift De Muur, parafraseer ik Joop Zoetemelks beroemde uitspraak over de laatste finishstad Parijs: “Nice is nog ver.” Ja, er kan nog een hoop gebeuren voordat ze daar aankomen.
Hein: Laat ik mezelf dan maar citeren, met de slotzin uit de vorige column: want – vrij naar Joop Zoetemelk – Parijs is dichterbij dan we denken, ook al finisht de Tour de France dit jaar in Nice. Na de Tour-ontknoping aan de Promenade des Anglais hebben we nog een weekje rust, voordat de Spelen weer beginnen. Ja, wij gaan ons wel amuseren de komende tijd.
Robbert: Allez, dat denk ik ook!
(Foto: Koen van Weel/ANP)
