Het sportweekend: hoelang behoudt Mark Cavendish zijn verse Tour-record?

Voetbal, wielrennen, Formule 1, hockey, schaatsen, atletiek, rugby: de ware sportliefhebber heeft elk weekend wel genoeg om van te genieten. Maar waar moeten we nu echt voor thuisblijven? Robbert en Hein, analisten en experts, blikken wekelijks vooruit op het sportweekend, onder druk van Sem, die steeds nadrukkelijker aan de poort rammelt na opnieuw een glansrijke invalbeurt.

Legendarisch record voor ‘Cav’: maar hoelang gaat hij dit houden?

Robbert: Hé Hein, ik zeg ’35’ en dan zeg jij…

Hein: Dan zeg ik ’39’.

Robbert: Bedoel jij nu zijn leeftijd? Want op zijn ‘oude dag’ heeft Mark Cavendish het recordaantal etappezeges in de Tour verbroken. Dat staat nu op 35, 1 meer dan de legendarische kannibaal Eddy Merckx. De eerste van Cav was al in 2008 en er zaten ook jaren zonder overwinningen of zelfs maar Tourdeelnames bij. Dat maakt het nog bijzonderder.

Hein: Ik doel inderdaad op zijn leeftijd, maar misschien wordt dit ook het aantal etappezeges waar hij op gaat eindigen. En dan maar hopen dat het genoeg blijkt om Tadej Pogačar voor te blijven, want die is ook lekker aan zijn statistieken aan het werken: onze Sloveense vriend heeft nummer 12 alweer te pakken, op zijn 25e. Over kannibalen gesproken… Dus ik ga je nu dezelfde vraag stellen als na week 1 van de vorige Giro d’Italia: is de Tour al beslist? Of is er nog iemand in het peloton die Pogi en zijn ijzersterke ploeg de loef af kan steken?

Robbert: Zijn enige tegenstander die nog overblijft, is het verdekt opgestelde straatmeubilair. Tjonge, wat kwam hij daar met de schrik vrij, toen hij met de reflex van Mathieu van der Poel een vluchtheuvel wist te ontwijken. Vandaag is de tijdrit. Een Vingegaard in goeden doen zou iets moeten kunnen terugnemen, maar hij heeft waarschijnlijk nog niet de inhoud van vóór zijn blessure. Hetzelfde geldt voor Remco Evenepoel, de wereldkampioen tijdrijden van Glasgow.

Lees ook: Van Florence naar Nice: 10 Tour de France-etappes om naar uit te kijken, ook voor de niet-wielerfans

Wie wint de Tour de France-versie van de Strade Bianche?

Hein: Voordat ik verder ga, feliciteer ik eerst Dylan Groenewegen met zijn eclatante sprintzege van gisteren. Achtervolger Jasper Philipsen kwam nog dicht in de buurt, maar het bleek mosterd na de maaltijd in Dijon. Maar ik kijk vooral uit naar de gravelrit van zondag. We gaan met 6 Strade Bianche-winnaars naar de start en finish in Troyes: Michał Kwiatkowski, Tiesj Benoot, Tom Pidcock, maar met name Wout van Aert, Mathieu van der Poel én Tadej Pogačar. Zoveel grote namen die deze prestigieuze rit willen winnen, dat moet toch wel vuurwerk opleveren, Robbert?

Robbert: Voor ons zou het mooist zijn een nieuw duel der Lage Landen tussen Mathieu en Wout. Inclusief een surplace tussen die 2, zoals in de coronaeditie van De Ronde van Vlaanderen (2020). Dat de beste maar moge winnen. Dat zeggen ze op Wimbledon ook altijd. Daar ligt titelverdedigster Vondroušová er al uit. Zoals gebruikelijk geldt dat ook voor alle Nederlandse deelne(e)m(st)ers. Tallon Griekspoor had tenminste nog een geldig excuus, met zijn weer opspelende rugblessure.

Oranje naar de halve finale van het EK?

Hein: De Nederlanders zijn eruit, terwijl het toernooi eigenlijk nog moet beginnen. We waren even bang voor eenzelfde scenario op het EK voetbal, maar dat valt alleszins mee. Zoals Sem en ik vorige week al besproken hebben: eigenlijk is dat echec/debacle/blamage/demasqué enzovoort tegen Oostenrijk helemaal niet zo slecht geweest. De plotselinge euforie na de zege op Roemenië vind ik vrij overdreven, maar het speelschema van Oranje is wel extreem gunstig. Zeker nu er in de kwartfinales toch geen weerzien met de Oostenrijkers komt, maar een wedstrijd tegen Turkije. Heb jij al plannen gemaakt voor woensdagavond, 21.00 uur?

Robbert: Dan ga ik eens goed zitten voor de halve finale wie er ook in speelt. Want laten we niet de huid verkopen voor de beer geschoten is. Die wedstrijd tegen Turkije is nog niet gespeeld hè. En Engeland – Zwitserland staat ook nog ‘in het voorprogramma’ op diezelfde avond. Ik heb al een rondje scouting bij een voetbalgekke Turkse familie in mijn straat gedaan. Daar waren ze als de dood voor Cody Gakpo, de ‘zwarte Arjen Robben’. Toen ik riposteerde met de opmerking dat hun Arda Güler ook bepaald niet mis was, leek het eerder op een gelijkspel, verlenging en penalty’s uit de draaien. Kortom: ik neem nog geen voorschot op een aangename woensdagavond. Jij wel dan?

Hein: De voortekenen zijn gunstig en we kunnen niet ontkennen dat Oranje favoriet is, maar laten we vooral met beide benen op de grond blijven staan. Nogmaals: in 2021 lag de weg naar de halve finale ook open, we weten ongetwijfeld nog hoe dat is afgelopen. En ik wil geen onheilsprofeet zijn, maar ook als Oranje de finale haalt, denk ik dat de Europees kampioen aan de andere kant van het speelschema zit.

Robbert: Dat lijkt mij ook. Spanje kan mij het meest bekoren. Maar die zijn ook nog niet langs Duitsland, de gastheer van het EK. Ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe wij die Spanjaarden ooit van de titel af zouden moeten houden, mochten we elkaar weer treffen zoals in de WK-finale in 2010.

De ideale EK-finale al in de kwartfinale?

Hein: Ik ga me wagen aan een statement dat me waarschijnlijk niet in dank wordt afgenomen door de vaderlandslievende lezer. Maar objectief gezien is Duitsland-Spanje de mooiste EK-finale, in de categorie ‘hadden zijn geweest’. Want ze treffen elkaar vanavond al in de kwartfinale. Florian Wirtz en Jamal Musiala tegen Nico Williams en Lamine Yamal. Het weekend kan niet mooier beginnen, wat jij?

Robbert: Aha, daar bezig jij weer Connie Palmens taalvernieuwing met de ‘hadden zijn geweest’-variant. Jazeker, die pot is 100 procent finalemateriaal. En jij noemt daar in 1 adem al mijn favoriete voetballers. Wie op zeker Nederlanders wil zien schitteren, vervoege zich naar de FBK Games in Hengelo dit weekend waar vrijwel de hele Nederlandse atletiektop aanwezig zal zijn om het op te nemen tegen een sterk internationaal veld. Als iets het venster op Parijs wagenwijd openzet, dan dat wel.

Hein: Want – vrij naar Joop Zoetemelk – Parijs is dichterbij dan we denken, ook al finisht de Tour de France dit jaar in Nice.

(Foto: Marco Bertorello/AFP)