Vrouw geeft fooi. Maakt het uit of u fooi contant geeft of pint?

Maakt het uit of u fooi contant geeft of pint?

Het moet absoluut niet als een verplichting voelen om fooi te geven, maar soms bent u zo vriendelijk geholpen dat u het wel doet. Sommige mensen zijn bang dat dit extraatje niet bij het personeel terechtkomt als ze het pinnen. Kunt u fooi inderdaad beter contant geven, of maakt het niet uit?

Fooi geven is vrijwillig

Fooi is een extraatje dat u aan het personeel van een horecazaak geeft als blijk van waardering. Bijvoorbeeld voor het lekkere eten en de vriendelijke bediening. In de Verenigde Staten moeten horecamedewerkers voor een groot deel rondkomen van hun fooi, daarom is het daar minder gepast om geen ‘tip’ te geven. In Nederland verdient het personeel ook zonder fooi een prima salaris en is het slechts een leuke bonus. Toch kan het soms ongemakkelijk voelen om geen fooi te geven, zeker bij pinapparaten die standaard fooien-opties tonen. Patrick Wessels legt uit welke psychologische effecten daarachter zitten.

Bestellen in restaurant
Lees ook: Patrick Wessels: ‘restaurants laten u duurder bestellen met deze 5 psychologische menu-trucs’

Is fooi alleen voor personeel?

Werknemers worden geacht om het verdelen van de fooi zelf te regelen. Een werkgever hoort niet mee te delen in de fooienpot, tenzij hij of zij meewerkt in de bediening of keuken. Het is gebruikelijk dat alle werknemers die op dat moment aan het werk zijn de fooi evenredig verdelen. De vakbond FNV bepleit om iemand verantwoordelijk te maken voor de fooienpot. Het is namelijk niet altijd makkelijk om het overzicht te houden, aangezien een deel contant gaat en een deel per pin.

Werkt dat in de praktijk ook zo?

Fooi is dus in principe alleen voor werknemers die op dat moment aan het werk zijn. Toch zijn veel mensen huiverig om fooi te pinnen. Zo blijkt uit een onderzoek van VISA in 2023 dat steeds meer mensen de grote rekening pinnen, maar dat 22 procent daarvan een eventuele fooi wel contant geeft. Van deze groep zegt 43 procent dat te doen omdat ze bang zijn dat gepinde fooi niet bij het personeel terechtkomt. Verder doet 30 procent het om van hun kleingeld af te komen.

Is de angst dat gepinde fooi niet (volledig) naar het personeel gaat terecht? Er kan inderdaad een klein percentage naar bedrijven achter kassa- en betaalsystemen gaan als u het pint. Deze bedrijven ontvangen een vastgesteld percentage over elke pintransactie en sommigen rekenen dit ook over de fooi. Volgens BNR kan dit percentage oplopen tot 1,95 procent. Gelukkig blijkt in de praktijk dat horecaondernemers veelal opdraaien voor dit verschil, waardoor het personeel toch de gehele fooienpot kan verdelen. U kunt fooi dus met een gerust hart pinnen. Als u er echt 100 procent zeker van wilt zijn dat het volledige bedrag bij het personeel terechtkomt, is het contant geven ervan ook een goede optie.

(Bron: BNR, WNL, Radar, Visa. Foto: Shutterstock)

Geef een reactie

Reacties (2)

    Hans47 says:

    In mijn jonge periode ben ik kelner geweest in een hotel, het probleem met de beste fooien was dat die door logeerders gegeven werd maar helaas als ze bij de receptie (Eigenaar) die fooi met de nota betaalden want wij kelners waren er smorgens vroeg niet allemaal. Van die fooi zagen wij geen cent! dus gewoon fooi in Nederland verbieden, zit bij de prijs in. De eigenaar gaat met betalen van salaris er van uit dat je fooi krijgt, helaas deed toen de belastingen dat ook, hoop dat ze dat nu niet meer doen!

      JokeMotz says:

      Mee eens. Fooi is achterhaald. Tegenwoordig laat ik het idd afhangen hoe de bediening is. Een sjaggerijn krijgt niets. In de tijd van de passagiersvaart werd je gage verlaagd vanaf de dag dat je vertrok. Meegemaakt bij de HAL toen ik daar begon als Bellboy. Gage 163 guldens per maand, zee gage 63 guldens per maand. . Aan boord moest je zelf maar zien hoe je het kon aanvullen en extra verdienen. Het ergste was dat de fam. van de Vorm, als groot aandeelhouders van de HAL, die zelf geen cent gaven maar wel elke 10 minuten op het serviceknopje drukten en iedereen kon opdraven. Ik werkte toen bij de luxe hutten. Geen cent van die gasten die de verlaagde zeegage hadden uitgevonden voor het bedienende personeel.