Aandacht voor elkaar

“Blijf gezond en zorg goed voor elkaar.” Zo beëindig ik iedere uitzending van het MAX Ouderenjournaal. Voor elkaar zorgen kan op allerlei manieren. De belangrijkste is: de ander aandacht geven.

Hart op de juiste plaats

Heeft u afgelopen zaterdag de uitzending van MAX Maakt Mogelijk gezien? Daarin verraste ik Joyce de Lima. Tijdens de lockdown kookte zij vrijwillig voor ouderen in Rotterdam en zorgde dat ze maaltijden aan huis kregen. Genoeg reden om nu Joyce in het zonnetje te zetten. Joyce, een vrouw met het hart op de goeie plek, die altijd al klaar stond voor de buren, de speeltuin, het buurthuis. En nu met corona deed ze extra haar best om een stukje warmte en hartelijkheid bij de buurtbewoners te bezorgen

Meer gezelligheid in de buurt

Wat geweldig dat ons land juist nu laat zien dat we er voor elkaar zijn als het eropaan komt. In het MAX Ouderenjournaal laat ik iedere week dit soort inspirerende voorbeelden zien van grote en kleine initiatieven in de regio. Neem de oproep van inwoners van het Groningse Hogeland om nu al de kerstverlichting buiten te hangen om zo wat meer gezelligheid te brengen in de buurt. Dat onder het motto #tocheenbeetjefeest Aan die oproep is massaal gehoor gegeven. Een kleine moeite, maar het effect is geweldig leuk.

Toekomstdroom in de kiem gesmoord

Weet u waar ik ook zo’n warm gevoel van kreeg? In het Noord-Hollandse Laren vond een tragedie plaats. Daar had 3 maanden geleden de uit Irak afkomstige kapper Moshin (41) na een grondige verbouwing een eigen zaak geopend. Midden in de coronacrisis durfde hij het aan om voor zichzelf te beginnen. Met de kapperszaak wilde hij zijn toekomstdroom realiseren. Maar het noodlot sloeg toe: de afvoerpijp van de centrale verwarming in het pandje raakte los en Moshin kwam om het leven als gevolg van koolmonoxidevergiftiging, zijn vrouw en 3 jonge kinderen achterlatend. Klanten en buurtbewoners legden bloemen op het stoepje voor de ingang en vrienden aarzelden niet en startten een crowdfundingsactie voor de nabestaanden. Er werd zo gul gedoneerd, dat de weduwe met de opbrengst niet alleen de begrafenis in zijn geboorteplaats kon bekostigen, maar ook de opleiding van hun kinderen kan betalen. “Iedereen wil helpen”, zei zijn beste vriend Eli.

Hoe helpen we elkaar hier doorheen?

Door het coronavirus verandert er veel. Ondernemers hebben het moeilijk, banen zijn onzeker en jongeren mogen niet alle dingen doen waar ze normaal plezier aan beleven. Veel mensen voelen zich eenzaam, of maken zich zorgen om hun eigen gezondheid of die van iemand anders. Aandacht hebben voor elkaar helpt; aandacht voor verdriet, teleurstellingen en onzekerheid die mensen ervaren door de coronacrisis. Hoe helpen we elkaar hier doorheen en er weer bovenop? Vanuit die gedachte is de Rijksoverheid in oktober de website aandachtvoorelkaar.nl gestart.

Bundeling van activiteiten

Door het hele land worden er al veel activiteiten georganiseerd rondom het thema Aandacht voor elkaar. Die worden gebundeld op deze website zodat mensen die een idee hebben of mee willen doen elkaar makkelijk kunnen vinden. Je kunt je ook laten inspireren door voorbeelden van goede ideeën en activiteiten. En voor mensen die door de coronacrisis hun baan zijn verloren of van wie een dierbare is en even niet meer weten wat ze moeten doen, biedt de site allerlei hulpmogelijkheden.

Persoonlijke, inspirerende verhalen

Mij persoonlijk raken de verhalen die er op de site te lezen zijn over de coronacrisis: over ziekte, onzekerheid en teleurstelling, maar over creatieve ideeën en het grijpen van kansen. Mensen kunnen hun eigen verhaal inzenden en elke week wordt een aantal van de ingezonden verhalen geselecteerd, uitgewerkt en geplaatst. Zoals dat van de Haarlemse Margo van den Berg, die besloot Burenhulp op te richten. Daarmee zorgt ze dat buren in haar stad elkaar meer spreken en bij elkaar langsgaan. Zo hebben zij sneller in de gaten wanneer een buurman of buurvrouw hulp nodig heeft. Margo zegt: “Anderen helpen? Begin gewoon in je eigen straat.”

Afscheid zonder hug of handdruk

Getroffen werd ik ook door het verhaal van Reint Wever (66, Muntendam) die deze maand stopt met werken bij de RDW in Veendam. Hij heeft er dan 32 jaar trouwe dienst op zitten. Het wordt een pensioen zonder afscheidsfeestje. “Heel gek om afscheid te nemen zonder een knuffel of zelfs maar handen schudden.”

Tranen in de ogen

Er staan nog veel meer verhalen op die site, maar ik pik er tot slot nog één uit: dat van de goede vriendinnen Pauline Joosten (47) uit Willemstad en Hadewych den Ridder (54) uit Zevenbergen. Sinds het begin van de coronacrisis maken ze uitwasbare mondkapjes. Duizenden hebben ze er inmiddels vervaardigd. Van de inkomsten brengen ze elke week cadeautjes naar verzorgingstehuizen. “Pas deelden we een keer zelf de cadeautjes uit. Mensen deden met tranen in de ogen de deur open. Ze vinden het zo fijn om te merken dat anderen aan ze denken.”