Op tuinbezoek bij de tuinen van Mien Ruys

In het Overijsselse Dedemsvaart liggen de tuinen van Mien Ruys. De 30 stijltuinen geven een overzicht van de tuinarchitectuur vanaf 1924 tot nu en zijn het levenswerk van de vermaarde tuinarchitect Mien Ruys (1904-1999). Tegenwoordig hebben anderen haar werk overgenomen en bieden de tuinen nog altijd een bron van inspiratie voor liefhebbers van tuinieren en tuinarchitectuur. MAX Vandaag bezoekt de tuinen op een zonnige dag en geeft u via onderstaande fotoverslag een indruk van dit groene monument.

Over Mien Ruys

Op 19-jarige leeftijd komt Mien erachter dat ze niet dezelfde belangstelling heeft als haar ouders: het kweken van planten. Haar ouders runnen op dat moment de vaste plantenkwekerij Koninklijke Kwekerij Moerheim v/h B. Ruys B.V. Maar wat Mien wel weet, is dat de toepassing van die planten van haar ouders in tuin en landschap haar wél facineert. Al snel krijgt ze daarom de leiding van de afdeling ontwerpen. Om ervaring op te doen met de planten van de kwekerij experimenteert ze in de boomgaard en de groentetuin van haar ouders met planten voor zon en schaduw. Tot omstreeks 1945 zijn haar opdrachten in hoofdzaak grotere particuliere tuinen, waar de vaste plantenborder altijd een hoofdrol speelt. Na de oorlog, de tijd van wederopbouw, heeft ze veel werk voor woningbouwverenigingen en maakt ze veel ‘gemeenschappelijke tuinen’. Een bekend experiment van haar uit de jaren 60 is de proef met het toepassen van spoorbielzen. Het leidt tot een zeer uitvoerig gebruik van bielzen in de Nederlandse tuinen en levert de tuinarchitect de naam ‘Bielzen Mien’ op. Ook het gebruik van de uitgewassen grindtegel, de zogenaamde griontegel komt uit haar koker. Ze heeft zo jarenlang een stempel gedrukt op de manier van tuinieren in dit land.

Over de tuinen

70 jaar lang heeft Mien haar ideeën over beplanting en tuinarchitectuur gebruikt om tientallen zeer uiteenlopende tuinen vorm te geven. Ze geven een chronologisch overzicht van de tuinarchitectuur van de 20e eeuw en tonen alle verschillende perioden in haar werk. De tuinen zijn zowel volgens oude als nieuwe tuinideeën aangelegd, maar altijd beplant met uitgebalanceerde plantencombinaties. Het huidige groene monument van 25.000 m2 bevat ook vele rijksmonumenten, waaronder de 3 oudste tuinen. Tegenwoordig hebben anderen haar werk overgenomen en wordt er nog steeds volop geëxperimenteerd met nieuwe plantencombinaties en tuinmaterialen.

Een deel blijft bij het oude

Hoewel de tuinen vooral in het teken staan van experimenten en vernieuwing, verandert gelukkig niet alles. Een deel van de allereerste proeftuinen, waar zoals hierboven beschreven planten voor zon en schaduw zijn getest, blijven zoals ze zijn. Ze vormen de basis van een lange geschiedenis. Ook enkele proeftuinen uit de naoorlogse periode blijven onaangetast. Het zijn sprekende voorbeelden van tuinarchitectuur in de stijl van het functionalisme. Zoals de verdiepte tuin met spoorbielzen, maar ook de vakkentuin met griontegels, de watertuin met stapelmuurtjes en de confectieborders hebben hun eigen eeuwigheidswaarde.

In een 10-tal foto’s wandelen wij met u door de tuinen. Welke foto is uw favoriet?

Confectieborders.

Door het weghalen van enkele bomen in het bos en aanplanten van klaverzuring is deze prachtige open plek ontstaan.

De befaamde spoorbielzen in de verdiepte tuin.

De moerastuin.

Verscheidene grassen.

Een roze wolk van bloeiende astilbe.

Vakkentuin.

Borders met vaste planten.

Watertuin.

Bent u zelf niet in de gelegenheid naar Dedemsvaart af te reizen, dan kunt u ook nog een virtueel bezoek brengen aan de tuinen.

(Bron: tuinen Mien Ruys, foto’s MAX Vandaag)