Marjoleins Muziektips: Desire van Bob Dylan

Ook zoveel tijd om handen door de coronacrisis? Die tijd kunt u mooi besteden aan het luisteren van muziek. Marjolein van Dam, eigenaar van platenzaak Evelyn Novacek in Hoogezand, geeft u wekelijks een muzikale tip. Deze keer: het album Desire van Bob Dylan.

“Aangezien het vandaag (24 mei 2020) de 79ste verjaardag van Bob Dylan is, en op NPO Radio 5 gisteren de Week van de Jaren 70 is begonnen, heb ik gekozen voor het album Desire van Bob Dylan. Het album stamt uit 1976. Hoewel dit het 17e album van Dylan is, was het voor mij de eerste kennismaking met zijn werk. En wat voor kennismaking! Ik was vanaf het eerste moment dat ik het album hoorde verkocht, en het behoort nog steeds tot mijn favorieten.

Van protestzanger tot Nobelprijswinnaar

Dylan werd geboren als Robert Allen Zimmerman. In het begin van zijn carrière had hij veel succes met zijn protestliederen. Aanvankelijk was zijn muziek voornamelijk folk georiënteerde akoestische muziek, maar in de loop van de jaren ’60 werd het meer elektrisch en ging hij samenwerken met The Band, die in die periode zijn vaste begeleidingsband werd. In 1975 maakte Dylan een kleurrijke, excentrieke tour. Samen met een flinke groep muzikanten en (woord)kunstenaars trok hij in een karavaan door Amerika, waar ze shows van 3 tot 4 uur gaven, onder de naam The Rolling thunder revue*. In deze tour werden ook nummers van het album Desire gespeeld.

Na het album Desire heeft Dylan nog heel wat studioalbums gemaakt, tot dusverre maar liefst 38 in totaal. Dat hij nog steeds niet stilzit blijkt uit het feit, dat in juni zijn 39ste studioalbum met nieuw materiaal uitkomt, getiteld Rough and Rowdy Ways. Door het publiek werd Dylan altijd al geroemd om zijn scherpe, maar zeker ook poëtische teksten. Hij won diverse prijzen, waaronder een Oscar en een Golden Globe, maar de meest opmerkelijke prijs is toch wel de Nobelprijs voor de literatuur. Hij is hiermee de enige songwriter ooit die deze prijs in ontvangst mocht nemen.

Desire

Het album Desire opent met Hurricane. Dit nummer is absoluut een favoriet van me. Muzikaal gezien imponeert het vooral door de tekst en het vioolspel van Scarlet Rivera, dat op de hele plaat te horen is. De tekst is, zoals meerdere nummers op het album, geschreven in samenwerking met songwriter en theaterregisseur Jacques Levy. Het is een meer dan 8 minuten durend verhaal over de geschiedenis na een schietpartij, waarbij 3 mensen om het leven kwamen en de zwarte bokser Ruben ‘Hurricane’ Carter ten onrechte voor veroordeeld zou zijn. Het zorgde in ieder geval voor zoveel commotie, dat de rechtszaak heropend werd. Carter werd echter niet vrijgesproken. Pas in 1985 werd de aanklacht ingetrokken en kwam hij alsnog vrij.

Waar in Hurricane de tekst helder is, is dat op de meeste nummers van de rest van de plaat juist niet het geval. Zoals in andere favoriet van me, Oh sister, met de backing vocals van Emmylou Harris. Haar stem en die van Bob kleuren prachtig samen. Emmylou is in meerdere nummers op het album te horen. De tekst is letterlijk genomen redelijk bizar, waardoor het verwarring schept en tot nadenken aanzet. Datzelfde geldt ook voor het prachtige Isis.

Verder wil ik One More Cup of Coffee niet ongenoemd laten: een slepend nummer met een mooie sfeer. En dat geldt eigenlijk voor het hele album. Want hoewel Bob niet een heel geweldige zangstem heeft, weet hij door de combinatie van mooie teksten en sfeer je te raken.

*In 2019 verscheen de film van Martin Scorsese over The Rolling Thunder Revue, die zeer de moeite waard is. Het is een soort documentaire en speelfilm ineen, want Scorsese heeft voor deze film feiten en fictie verweven. Er zitten fantastische opnames in van een zeer charismatische, bevlogen Dylan, maar ook beroemdheden als Joan Baez, Joni Mitchell, Patti Smith en Mick Ronson komen voorbij. De film is een absolute aanrader.”

Marjoleins bijdrage aan Plaatwaarde

Naast wekelijkse muziektips taxeert Marjolein ook elke 2 weken een lp voor MAX Vandaag in de rubriek Plaatwaarde. Al haar bijdrages vindt u op deze overzichtspagina.

Met dank aan Marjolein van Dam.